بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِالْقَارِعَةُ (۱)آن حادثۀ کوبنده (١)مَا الْقَارِعَةُ (۲)چیست آن حادثه کوبنده؟ (٢)وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ (۳)و تو چه می‌دانی آن حادثۀ کوبنده چیست؟ (٣)يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ (۴)روزی که مردم [در سراسیمگی] چون پروانه‌های پراکنده‌اند! (۴)وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ (۵)و کوه‌ها مانند پشمِ رنگین حلاجی‌شده [از هم باز] می‌شوند، (۵)فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ (۶)امّا کسی که اعمالِ وزن‌شده‌اش سنگین [و با ارزش] است (۶)فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ (۷)در زندگی خوش و پسندیده‌ای است (٧)وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ (۸)و امّا کسی که اعمالِ وزن‌شده‌اش سبُک [و بی‌ارزش] است (٨)فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ (۹)پناهگاهش «هاویه» است (٩)وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ (۱۰)تو چه می‌دانی هاویه چیست؟ (١٠)نَارٌ حَامِيَةٌ (۱۱)آتشی است بسیار پُرحرارت و سوزان! (١١)