استارتاپ‌ها به بخش جدایی‌ناپذیر اقتصاد کشور تبدیل شده‌اند، اقتصادی که اگرچه روزهای سخت و پر از رکودی را پشت سر می‌گذارد، اما همین استارتاپ‌ها به روزنه‌ای برای تنفس آن تبدیل‌ شده‌اند. با این حال فعالیت استارتاپ‌ها در چند سال اخیر با پستی و بلندی‌های زیادی همراه بوده است. از یک طرف آنها باید با مشکلات اقتصادی و سیاست‌گذاری‌هایی که به باور آنها تجارتشان را ضعیف‌تر می‌کند دست‌وپنجه نرم کنند و از طرف دیگر هر حرکت آنها از طرف حاکمیت یا مردم مورد نکوهش قرار می‌گیرد. تا جایی که حاکمیت می‌خواهد با آنها رقابت و نیروهای خود را در شرکت‌هایشان مستقر کند و از سوی دیگر مردم برایشان کمپین‌های تحریمی به‌ راه می‌اندازند. علی‌اصغر سعیدی، جامعه‌شناس اقتصادی که مطالعات بسیاری روی زندگی و کار صنعتگران پیش از انقلاب انجام داده و در این زمینه کتاب‌های متعددی دارد، می‌گوید ریشه ناامنی‌ای که از طرف حاکمیت برای اکوسیستم استارتاپی ایران شکل گرفته، بی‌شباهت به شرایط مصادره‌های بعد از انقلاب نیست که صدمات جبران‌ناپذیری هم به قدرت بخش خصوصی زد. او در گفت‌وگو با «فن‌زی» می‌گوید با وجود این تجربه تلخ که هیچ‌گاه از خاطره‌ها پاک نمی‌شود، باز هم جوانانی آمدند و کسب‌وکارهای خاصی بر پایه ایده خود راه‌اندازی کردند، اما همچنان دیده می‌شود که همان نگاه امنیتی سال‌ها بعد از انقلاب گریبان‌گیر آنها شده است. البته او تأکید می‌کند جوانانِ امروزی که شرکت‌های استارتاپی راه‌ انداخته‌اند با کارآفرینان سال‌های انقلاب تفاوت‌های بسیاری دارند. او در این گفت‌وگو خاطرنشان می‌کند کاری که به هر صورت لازم است استارتاپ‌ها انجام دهند تا نگرانی‌های امنیتی را از بین‌ ببرد، این است که تا جایی که می‌شود خودشان پیشنهاد‌های قانونی را تهیه و به دولت ارائه کنند. او دادن سهم به دولت و لابی‌گری با نهادهای دولتی را هم نکته منفی نمی‌داند، چراکه معتقد است در حال حاضر سرمایه مورد نیاز استارتاپ‌ها در اختیار این بخش‌ها قرار دارد.