اوایل دی ماه است سفری به افریقا و اتیوپی پیش رو دارم اواخر فصل برداشت است و این یعنی فقط در بالادست ها میوه های قهوه وجود دارند و مسیر ما در ارتفاعات خواهد بود.این سومین سفرم به اتیوپی ست با وجود اینکه میدانم سفرِ سختی در پیش است اما هنوز هم برای سفر هیجان زده میشوم همان اندازه که برایِ قهوه. گاهی به این فکر میکنم قهوه و سفر چقدر به هم میمانند!هردو را باید کشف کرد،ماجراجویی در مسیری بی انتها و مداوم و البته دشوار و در عین حال لذتبخش. سفر را از تهران آغاز میکنم و با پرواز پرتاب میشوم به یک قاره ی دیگر، آفریقا! در کشوری کهن که در تاریخ به حبشه مشهور است و حالا به نام اتیوپی میشناسیمش که در معنا به "چهره ی سوخته" تعریف میشود. هدف اصلی سفر همچنان کمک به مزرعه داران است و این بار آماده سازی قهوه های کشت شده ی این مزرعه برای شرکت در رویداد قهوه ی برتر که به نام" cup of excellence" شناخته میشود. این مسابقات در صنعت قهوه از اعتبار بالایی برخوردار است و هر مزرعه داری که قهوه اش در این رویداد در میان ده قهوه ی برتر قرار بگیرد میتواند از طریق مزایده قهوه هایش را با قیمتی مناسب بفروش برساند. سفر به آفریقا همیشه با قصه ها وچالش های غیر منتظره ای همراه است شاید برای همین است که پیش از رفتن برنامه ی مدونی برایش مهیا نمیکنم. همین که بدانم از کجا به کجا میروم و هدف اصلی چیست و شرایط زنده ماندن برقرار است کفایت میکند. روح سفر به همین بداهه نوازیست. اصلا همین است که معتقدم سفر و قهوه برای من ملازمِ یکدیگرند هربار که در آنها جستجو میکنم بخشی تازه نمایان میشود. ما باقی سفر و آنچه به ما گذشت را در ویدئو گفتگویِ زیر ببینید و بشنوید...