در قرنهای هفده تا نوزده میلادی، وسط آب های پر تلاطم، کشتیها یک حقهٔ قانونی داشتند: پرچم دروغین. برای نزدیکشدن به دشمن، پرچمِ کشور دیگری را بالا میبردند؛ فریبی که حتی در دستورالعملهای رسمی، مثل نیروی دریایی بریتانیا در ۱۷۴۷، هم مجاز بود.
فقط یک شرط داشت: قبل از شلیک باید پرچم واقعی را نشان میدادند.
اما دزدهای دریایی این قاعده را شکستند. با پرچم جعلی نزدیک میشدند، حمله میکردند و هیچوقت هویت واقعیشان را آشکار نمیکردند.
و همین پنهانکاری، معنای تاریک «False Flag» را ساخت.