Πέρα από τις γκλαμουριές και τα gossip της έλευσης Γκιλφόιλ - ή καλύτερα μαζί με αυτά για να είμαστε ακριβείς - τις τελευταίες ημέρες κάνουν πασαρέλα στα αστικά μέσα με μεγάλη ένταση τα στρατηγικά διλήμματα της αστικής τάξης. Και μάλιστα σε μία εποχή, που όπως γράφουν και ισχύει κιόλας, «τίποτα δεν είναι σταθερό»…
Όλο αυτό έχει γερές δόσεις κυνισμού. Όπως τα λόγια που απηύθυνε ένας Έλληνας μεγαλοβιομήχανος σε μία ανοικτή εκδήλωση τόνισε πώς ζούμε την περίοδο που «ακούγονται τα όπλα και όχι ο Μπετόβεν και ο Μπαχ».
Ο κυνισμός δεν είναι η μόνη εκδοχή φυσικά. Δεν παραιτούνται από την προσπάθεια να ντύσουν με χρυσόσκονη και «εθνικό μανδύα» τα οράματά τους που αφορούν την θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Με κάθε αφορμή τα αστικά επιτελεία επιχειρούν να εμπεδωθεί από τον λαό πως είναι ώρα για «δύσκολες αποφάσεις» που όμως είναι προϋπόθεση να ληφθούν για να γίνει - όπως λένε - η Ελλάδα «ισχυρή».
Όλα τα παραπάνω μάλιστα δίνονται και ως δήθεν αντιπαράθεση της «προόδου» με την συντήρηση, της καινοτομίας με την αντιδραστική δύναμη της συνήθειας, της «δημοκρατίας» με τον «αυταρχισμό»...
Παρουσίαση - επιμέλεια: Κώστας Πασακυριάκος
Ηχοληψία: Σωτήρης Γκέκας
Μουσική: Γιάννης Μπαλλούς