Eleştiriler bazen sivri, bazen de sessiz gelir.
Dışarıdan bir ses, içerideki sesi tetikler.
Kimi zaman küçültür, kimi zaman bastırır bizi…
Ama biz bugün, bu sesleri yıkmak için değil; anlamak, ayıklamak ve dönüşmek için dinliyoruz.
Her eleştiri bir yol ayrımıdır:
Ya kendimizden uzaklaşırız ya da kendimize daha sıkı sarılırız.
Bugün dış sesleri süzgeçten geçiriyoruz.
Kendimize zarar vereni nazikçe bırakıyor, bize ayna tutanı ise büyümek için kullanıyoruz.
Ve ne olursa olsun, içimizdeki sesi kaybetmeden…
Kendimize sadık kalmayı seçiyoruz.