Bu bölümde “kaygılı bağlanıyorum”, “travmam var”, “beni tetikledi” gibi ifadelerin neden çoğu zaman bir açıklama değil aksine insanı kendi hapishanesine kilitleyen bir rasyonalizasyon olduğunu konuşuyoruz.

Bağlanma stilinizi bir lüks çanta gibi sahiplenmek yerine, onun aslında çocuklukta oluşmuş bir yara izi olduğunu, yetişkinlikte ise fark edip dönüştürebileceğimiz bir süreç olduğunu anlatıyorum.
Kaygılı bağlanmanın bir kader değil, iyileştirilebilir bir alışkanlık olduğunu, sevginin bir duygu değil bir pratik olduğunu ve yalnızlığın romantik ilişkilerle değil güvenli bağlarla çözüldüğünü konuşuyoruz.

• John Bowlby — Attachment Theory
  Attachment & Loss (3 ciltlik seri)

• John Cacioppo — Yalnızlık Araştırmaları
  Loneliness: Human Nature and the Need for Social Connection

• Erich Fromm — Sevme Sanatı
  The Art of Loving

• bell hooks — Aşk Üzerine
  All About Love: New Visions

• Paramahansa Yogananda — Bir Yoginin Otobiyografisi
  Autobiography of a Yogi

• Marie Kondo — Neşe ve Sadelik
  The Life-Changing Magic of Tidying Up

benolsamyani@gmail.com