Ίσως, στο παρελθόν να έχεις ακούσει τον όρο ενδογενές κίνητρο. Είναι η ιδέα ότι οι άνθρωποι συμμετέχουν σε μια δραστηριότητα όχι επειδή τους αναγκάζει κάποιος, αλλά επειδή πραγματικά το θέλουν. Ίσως απλώς απολαμβάνουν αυτό που κάνουν ή το βρίσκουν προσωπικά ανταποδοτικό. Σε κάθε περίπτωση, το κίνητρο είναι εσωτερικό. Είναι κάτι προσωπικό. Δεν υπάρχει εξωτερική πηγή που να επηρεάζει οτιδήποτε μέσω υλικών ανταμοιβών ή τιμωριών.
Αλλά ενώ το ενδογενές κίνητρο ακούγεται – και είναι – υπέροχο, στους περισσότερους οργανισμούς, απλά δεν αποτελεί βάσει για την κινητοποίηση των εργαζομένων τους. Αντίθετα, εξακολουθεί να κυριαρχεί ο τρόπος προσέγγισης και κινητοποίησης που βασίζεται στα εξωτερικά κίνητρα, δηλαδή μέσω της ανταμοιβής.
Αλλά γιατί συμβαίνει αυτό;
Απλώς δεν απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε ή υπάρχει κάτι περισσότερο σε αυτό;
Αυτή είναι η ερώτηση που θα προσπαθήσω να σου απαντήσω στο παρακάτω απολαυστικό και διδακτικό επεισόδιο.