Ons gedrag en bewegen lijkt een directe relatie te hebben met de mogelijkheden die de materiele omgeving ons biedt. Maar waarom acteren we daar niet altijd naar? Immers waarom drinken we het flesje water van onze buurman niet direct op als het object opzich daar wel om vraagt? Hoe kan het dat de mens met lage rugpijn toch in die luie fauteuil gaat zitten terwijl hij weet dat hem dat pijn oplevert, als hij op bezoek is op een verjaardag? Kortom, welke rol spelen sociale constructen en coördinatie op ons handelen in relatie tot de omgeving? We onderzoeken het concept van affordances  a.h.v. de denker Gibson en Merleau-Ponty en proberen onze vinger achter het punt te krijgen dat Ludger van Dijk en Erik Rietveld* wil maken i.r.t. de socio-materiele dimensie van affordances en het werk van de fysiotherapeut.  

*: van Dijk L and Rietveld E (2017) Foregrounding Sociomaterial Practice in Our Understanding of Affordances: The Skilled Intentionality Framework. Front. Psychol. 7:1969. doi: 10.3389/fpsyg.2016.01969