In deze laatste aflevering van De Morgens komen Karin en Renée samen om de kracht van emoties die vaak als "lelijk" worden bestempeld te verkennen—woede, rauwheid, en vooroordelen. Ze geven hun stemmen aan Mazoe en Morgen LaFey, waar dit seizoen ook ooit bij begon. Een gesprek over verantwoordelijkheid, over je eigen angst recht in de ogen kijken, en over de bevrijding die ontstaat wanneer je niet langer wegduikt, maar kwetsbaarheid viert in plaats van verbergt. Over muziek, dansen, en het doorgronden van de donder in jezelf. Zo rondt de cirkel zich, en vindt dit deel van de DEAlogen zijn einde—niet als afsluiting, maar als een nieuw begin.