Deze aflevering gaat over de "tussen-in" fase van het leven met een geliefde met dementie. Het is een plek van verlies, omringd door onzekerheid en verwarring, waarin je probeert jezelf staande te houden. Dementie binnen de familie legt een zware last op je schouders, omdat je niet alleen verantwoordelijk bent voor de zorg van je geliefde, maar ook voor jezelf. En dat geldt zeker in deze tussenfase.

Soms voel je je wankel, alsof de grond onder je voeten langzaam wegzakt. Je wordt geconfronteerd met voortdurende veranderingen en uitdagingen, en het kan moeilijk zijn om je evenwicht te bewaren. Het lijkt alsof iedereen om je heen iets van je nodig heeft. Familieleden vragen om updates en willen betrokken zijn bij de zorg. Vrienden maken zich zorgen en willen je helpen, maar weten niet altijd hoe. Zorgverleners hebben informatie nodig en willen samenwerken om de best mogelijke zorg te bieden. Je geliefde met dementie heeft jouw aandacht en zorg nodig, ook al kunnen ze dat niet altijd uiten. De buitenwereld lijkt voortdurend aan je te trekken, en dat kan overweldigend zijn.

Leven zonder te weten hoe lang deze tussenfase zal duren, is een van de moeilijkste oefeningen die we moeten doen. Het is een proces van loslaten, van het omgaan met onzekerheid en pijn. Maar in die moeilijkheid schuilt ook kracht. De kracht om door te gaan, om liefde en zorg te blijven geven, zelfs als de weg onzeker is. Het vergt moed en doorzettingsvermogen om te blijven staan, om te blijven zorgen en ondersteunen, zelfs als de uitkomst onbekend is. En onthoud dat je niet alleen bent.

Veel luisterplezier.