Luisterend naar de muziek van Iggy Pop en Lou Reed raakte Ton Nabben (1961) al vroeg gefascineerd door drugs. Als student sociale wetenschappen kwam hij begin jaren 80 terecht in de Amsterdamse kraakbeweging en de punkscene. Vooral speed was populair in deze  ‘traangasgeneratie’ – dat paste bij het actievoeren, en ook bij hem persoonlijk. Maar daarnaast experimenteerde hij ook met andere middelen – met name psychedelica maakten grote indruk op hem. Zijn ervaringskennis kwam hem goed van pas toen hij voor zijn afstudeeronderzoek optrok met hangjongeren op het Centraal Station. Dat onderzoek bleek het startschot voor een loopbaan als onderzoeker van drugsculturen. Ondertussen veranderde de drugswereld totaal met de komst van acid house en XTC. Ton Nabben was erbij en zag een kleine undergroundscene in verlaten industriepanden uitgroeien tot een massacultuur met grote feesten in voetbalstadions. In deze podcast vertelt hij hoe hij zijn drugservaringen gescheiden hield van zijn werk maar ze er wel bij inzette, en waarom hij zich tegenwoordig uitspreekt voor een ander drugsbeleid.