In deze aflevering van een dierbaar gesprek met Carin ga ik in gesprek met Inge Vervoorn, voormalig huisarts en inmiddels werkzaam als palliatief doula. Ze begeleidt jonge gezinnen waarin een van de ouders ongeneeslijk ziek is, met speciale aandacht de zieke, de partner en de kinderen, en het proces van afscheid nemen.
Inge vertelt openhartig over haar persoonlijke reis: hoe verlies in haar leven de aanleiding werd om haar koers radicaal te verleggen. Van huisarts met een volle praktijk naar iemand die juist in het langzame, het stille, nabij kan zijn in wat echt belangrijk is. Hoe haar medische achtergrond nog steeds verweven is met haar werk, maar nu veel meer ruimte ervaart voor menselijkheid, zachtheid en écht luisteren.
We praten over wat het betekent om er echt te zijn in de laatste levensfase – zonder te willen fixen, maar simpelweg aanwezig te zijn. En gaan daarbij ook in op de impact van ziekte op het leven, het belang van voorbereiding en openheid in de laatste levensfase, en de rol van emoties zoals boosheid en schuldgevoel.
Een gesprek over durven vertragen, kiezen voor betekenis en over de diepe rijkdom die ook in dit werk te vinden is, juist omdat het over de kern van het leven gaat.
Wat raakt dit gesprek bij jou aan?
Laat het me weten, ik ben benieuwd wat het bij je oproept. En deel de aflevering vooral met iemand voor wie dit helpend of herkenbaar kan zijn.
Inge is te vinden via de volgende kanalen:
------------------
Deze podcast wordt gemaakt door Carin Hafkamp: verlies- en rouwbegeleider.
Ik help je vanuit verbinding te groeien naar veerkracht en levensgeluk, ook na ingrijpend verlies.
Meer over mijn werk vind je op www.carinhafkamp.nl of volg me op Instagram via @carinhafkamp.nl