เมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม 2568 เกิดเหตุปะทะระหว่างทหารไทยและกัมพูชาบริเวณช่องบก อำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี สาเหตุจากข้อพิพาทเขตแดนและการก่อสร้างสิ่งปลูกสร้างในพื้นที่ทับซ้อน โดยฝ่ายกัมพูชาอ้างว่าไทยเป็นฝ่ายเริ่มใช้อาวุธก่อน ส่วนฝ่ายไทยชี้แจงว่าเป็นการยิงแจ้งเตือนให้หยุดการกระทำ ไม่ใช่การยิงปะทะ เหตุการณ์ดังกล่าวส่งผลให้ทหารกัมพูชาเสียชีวิต 1 นาย และนำไปสู่การเพิ่มกำลังทหารและยุทโธปกรณ์บริเวณชายแดน

ทั้งสองประเทศมีข้อตกลงสำคัญ เช่น บันทึกความเข้าใจ (MOU) ปี 2543 ว่าด้วยการสำรวจและจัดทำหลักเขตแดนร่วมกัน รวมถึงการใช้กลไกทวิภาคี แม้จะมีกลไกและข้อตกลงในการแก้ไขปัญหา แต่สถานการณ์ยังคงเปราะบาง และต้องอาศัยความอดทนและความร่วมมือของทั้งสองฝ่ายในการหาทางออกอย่างสันติ 

ปัญหาสำคัญที่หลายคนกำลังจับตาคือ ท่าทีของผู้นำฝั่งรัฐบาลอย่าง แพทองธาร ชินวัตร กับฟากกองทัพบก ที่ดูเหมือนว่าการสื่อสารและชุดความคิดหลายๆ อย่างจะไม่สอดคล้องกัน แม้จะออกมาเปิดเผยว่าไม่มีปัญหา แต่อดตั้งข้อสังเกตไม่ได้ว่า การสื่อสารที่ล่าช้าและไม่ชัด หรือการสื่อสารที่สุดโต่ง ส่งผลกระทบต่อการกำหนดทิศทางชุดความคิดของสังคมไทยที่เกิดเสียงแตกขึ้นอย่างต่อเนื่อง ท่ามกลางกระแสข่าวการปรับคณะรัฐมนตรี (ครม.) ที่นายกรัฐมนตรียืนยันแล้วว่าจะปรับแน่นอน 100% อาจเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้การขยับท่าทีความมั่นคงล่าช้าหรือไม่ ชวนติดตามและร่วมวิเคราะห์ไปพร้อมกัน