Zor bir durumla karşılaştığımızda bir çocuk gibi yere oturup bağıra bağıra ağlamamıza ne engel oldu? Ne bize daha sert olmamız gerektiğini düşündürdü? Birini ya da bir şeyi sevdiysek neden hissettiğimiz o saf coşkuyla dürüstçe söyleyemedik? Hoşumuza gitmeyen şeyleri neden içimizde tuttuk?
Biri bizi incittiğinde bunu ona açıkça söylemek neden bu kadar zor oldu?
Peki hassas olmanın nesi bu kadar kötüydü ve neden bunu zayıflık olarak algıladık?
Bana instagram'dan ulaşabilirsiniz: