Gelukkig zijn? Onze Eigen Keuze!
De coronacrisis heeft niemand zien aankomen.
Eind 2019 hadden mijn vrouw en ik een aanzienlijke investering gedaan in een bedrijf waarin wij zeer sterk geloofden. De bedoeling was om het bedrijf nog meer kansen te geven om vooruit te komen, om de zaak nog gezonder en nog lucratiever te maken. Wanneer de activiteiten van die onderneming echter door de coronacrisis voor meer dan anderhalf jaar werden stilgelegd, dan loopt het slecht af, voor alle partijen en op vele fronten.
Ook dat had niemand (kunnen) zien aankomen.
Na een strijd van anderhalf jaar waarin we letterlijk alles hebben gegeven, hebben we eind september, samen met de oprichter van de zaak, de boeken neergelegd.
Kunnen we na zo’n onverwachte, zeer intense tegenslag dan nog gelukkig zijn?
Wanneer je zonder inspraak zoveel verliest?
Is gelukkig zijn dan slechts nog een herinnering aan vroegere, betere tijden, of hebben we toch nog steeds de keuze om het wel nog te zijn?
Music / Epidemic Sound / Summer Crush / Maiwan