Konuğumuz yazar Müge İplikçi ile “eşik”te yaşamanın edebî dilini konuşuyor; Gloria Anzaldúa’nın nepantla kavramı ve Trinh T. Minh-ha’nın “speaking nearby” yaklaşımı eşliğinde aradalık, tereddüt, sessizlik ve yazının etiği tartışıyor; İplikçi’nin öykülerinde kadın karakterlerin karar eşiğinde duruşu, büyümenin kırıcı yüzü, suskunluğun kurduğu üçüncü yer, “canon bana uysun” diyerek kanona pazarlık açan bir yazı politikası ele alıyor ve su, çatlak, mırıldanma gibi motifler üzerinden hafıza ve özgürlük deneyimini kişisel anlarla ve güncel üretimlerle bağlıyoruz.