Podcast het gesprek aan de keukentafel: Doen is de beste manier van denken.
En hoe kunnen we ervoor zorgen dat het gat tussen doen en denken zo klein mogelijk wordt? Want waar qua ontwikkelingen te maken hebben met een exponentiële groei blijven we vasthouden aan ons aangeleerde gedrag: mensen voorbereiden op een baan. Managers erboven en maandelijks een salaris. Iedereen zoveel mogelijk in het keurslijf, uitgaande van het gemiddelde. Waar de industriële revolutie echt een revolutie was, blijft de huidige revolutie uit en blijven we doen wat we deden. Terwijl de wereld om ons heen ons meer nodig heeft zoals we zelf zijn. Meer dan ooit.
Arthur Kruisman en ik gaan op zoek hoe er verandering in gebracht kan worden. Dat we kinderen laten ontwikkelen in hun eigen tempo, creativiteit minstens net zo belangrijk is als taal en rekenen en ze aangespoord worden om fouten te maken. Dat we scholieren de kans geven om te ontdekken, te proberen. Want je kan een jongere niet meer vragen wat hij / zij later wil worden. Domweg omdat de wereld er over 10 jaar weer heel anders uitziet. En dat werknemers gezien worden. Talenten gezien worden en benut worden. Dat we mensen niet meer zien als human resources, maar als human beings.
We delen elkaar onze ervaringen. Als vaders, werknemers, zelfstandigen en creatievelingen. Altijd op zoek naar wat er wel kan. Dit moet je gewoon horen. Want het moet anders.