Het is zo’n tijd waarin alles lijkt samen te komen: zoveel drukte, zoveel prikkels. En eerlijk? Het kost me moeite om die rust te vinden, die diepe ademhaling die alles weer helder maakt.

In deze aflevering deel ik mijn mijmeringen met jou. Over focus en hoe je die vasthoudt wanneer je aandacht alle kanten op vliegt (note to self). Over geduld dat soms voelt als een spier die ik moet blijven trainen. En ja, ook over menopauzeland – onverwacht en niet gefocust ;-).

Maar ik raak ook even die dingen aan die ons van onze essentie kunnen weghalen: de constante stroom van politieke headlines, of het leven van een hoogsensitief mens in een wereld die nooit stil is. Hoe blijf je trouw aan je eigen kern? Hoe hervind je je focus als alles overweldigend voelt?

enjoy :)