Het was niet de bedoeling dat ik vannacht om 04:00 wakker werd van een nachtmerrie.
Het was niet de bedoeling dat ik aarna niet meer kon slapen.
Het was niet de bedoeling dat ik om 05:59 rondscharrelde in de keuken.
Het was niet de bedoeling om vrijdag een afspraak met vrienden te verplaatsen.
Het was niet de bedoeling om zo’n leeg weekend te hebben.
Het was niet de bedoeling dat ik pijn heb.
“Ik wil gewoon alleen maar een lekkere zondag", dacht ik toen ik verdrietig de trap afliep vanmorgen. "Ik wil zo graag met Frits in de tuin, ’n beetje tuinieren, ontspannen en samen plezier maken. Ik wil meer energie en geen pijn. En ik wil graag langer slapen.”
En toen was de beer los.
Ik liep een groef in waar het donker is en 't stroperig en zwaar voelt. Gelukkig merkte ik het op toen ik de vaatwasser uitruimde. Ik schonk een espresso in en mompelde hardop dat ik behoorlijk aan het Lijden was.
Daarna stapte ik in mijn badje in de tuin, hoorde de Merel zingen, stak m'n lekkerste geurkaars aan en mocht maar liefst 3 kaartjes trekken. 2 gingen over ‘overgave’, de ander over het leven niet te serieus nemen en spelen.
'KLIK' hoorde ik in mijn hoofd. De knop was om. Ik gaf me over. Hoi licht, hoi ontspanning, hoi aanvaarding.
Makkelijk? Niet perse.
Lekker en handig? Ja!
[Sidenotes]
> Overgave beoefenen wanneer het leven je frustreert, Jelle Hermus
> Overgave is geen opgeven, (dokter) Juriaan Galavazi
🙋🏼♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op Instagram
📗 Bestel hier mijn boek Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd