- Ja tego nie rozumiem - to słowa, które pojawiały się wyjątkowo często w naszych rozmowach, głównie tych telefonicznych, gdyż w pędzącym świecie jest ich najwięcej. Był czas, gdy właściwie nie było rozmów bez tej sentencji. Były to konwersacje różne - humorystyczne, pełne zachwytu i zawodu nad otaczającym nas światem, czasami też rozpaczliwe - łączyło je jedno, obie miałyśmy wrażenie, że wybrzmiewają w nich kwestie, które warte są zapamiętania. Często zmierzałyśmy w kierunku - brzmi narcystycznie /a co mi tam!/ filozoficznym i głosiłyśmy prawdy, które pewnie wielu Wam wydadzą się uniwersalne,