Bir benzetme olarak 'çıkmaz sokakta kalmak', çıkmaz sokakta kalan kişinin karşısına çıkan bir duvarsa, bu duvarı birisi örmüş ve onu engellemiş midir? Yoksa kişi duygu ve düşüncelerinde o kadar zorlanmıştır ki karşısında bir duvar var gibi donup kalmış mıdır? Yoksa kişinin duygu ve düşünceleri o kadar tükenmiştir ki karşısında bir duvar var gibi hissizleşmiş midir? Peki çıkmaz sokakta kaldığını hisseden kişi için çözüm yolu nedir?