Για πρώτη φορά , στρατιωτικοί που συμμετείχαν στην αποστολή φιάσκο της Λιβύης με τους 5 νεκρούς, σπάνε τη σιωπή τους. Μιλούν στο militaire channel και αποκαλύπτουν όλα όσα προηγήθκαν της αποστολής. Τη προχειρότητα , την επιπολαιότητα, την έλλειψη σχεδίασης της αποστολής, τον πλήρη ερασιτεχνισμό. Όλα αυτά που μετέτρεψαν την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λιβύη σε παγίδα θανάτου για τους Έλληνες στρατιωτικούς ,αλλά και για δύο αδέλφια , Έλληνες πολίτες που ζούσαν στη Λιβύη.Οι στρατιωτικοί που μιλούν στο militaire channel είναι καταιγιστικοί αλλά και απολύτως ψύχραιμοι.Απαντούν σε ερωτήματα στα οποία ουδείς από την κυβέρνηση , το ΥΠΕΘΑ και το ΓΕΕΘΑ έχει απαντήσει. Γιατί στείλαμε τους στρατιωτικούς μας άοπλους στην εμπόλεμη Λιβύη;Τι απαντούσαν από τα ηγετικά κλιμάκια ,στους στρατιωτικούς που ρωτούσαν όπως ήταν λογικό λεπτομέρειες για το που θα πάνε στη Λιβύη και τι ακριβώς θα κάνουν;Τελικά υπήρχε οποιαδήποτε διαταγή γι’ αυτή την αποστολή ή μήπως η διαταγή προέκυψε, μόλις έγινε γνωστό ότι έχουμε νεκρούς και τραυματίες στη Λιβύη; Οι στρατιωτικοί που μιλούν, απαντούν.Γιατί άλλαξε αεροδρόμιο προσγείωσης το C-130, κάτι που μπορεί να έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην τραγική εξέλιξη των γεγονότων;Το ερώτημα που όλοι σιγοψιθυρίζουν: ήταν σίγουρα ένα απλό τροχαίο; Και σ’ αυτό απαντούν οι στρατιωτικοί που μίλησαν στο militaire channel, παραθέτοντας στοιχεία που προβληματίζουν.Πως αντιμετώπισε η κυβέρνηση τους συγγενείς των νεκρών και τους τραυματίες. Όλοι όσοι μίλησαν χρησιμοποιούν την ίδια λέξη: απαξίωση. Η δεύτερη λέξη που βγαίνει από τα χείλη όλων είναι η συγκάλυψη. Τα όσα λένε είναι αποκαλυπτικά και εξοργιστικά! Και για τη συγκάλυψη και για την απαξίωση. Και τα δύο μαζί προκαλούν αυτό που περιγράφει ένας από τους στρατιωτικούς στο τέλος της συνέντευξης:«Υπάρχει ένα αίσθημα προδοσίας. Υπάρχει αυτό το αίσθημα ,γιατί όλοι μπήκαμε με κάποιες αρχές σε αυτό το επικίνδυνο επάγγελμα, θέλοντας να προσφέρουμε. Ταυτόχρονα πιστεύαμε ότι αν μας συμβεί κάτι, κάποιοι άλλοι θα υποστηρίξουν τις οικογένειες μας. Η προδοσία είναι το λιγότερο το οποίο νιώθουμε. Δεν υπάρχει πια εμπιστοσύνη και όταν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη προς τα πάνω, δεν υπάρχει τίποτα».