Wesprzyj mnie na:https://patronite.pl/mrocznewiekihttps://buycoffee.to/mrocznewiekihttps://suppi.pl/mrocznewiekiPewnego marcowego dnia, 1811 roku, paryski zgiełk nagle zaczęły rozdzierać salwy armatnie. Jedna za drugą. Czternasta, piętnasta, szesnasta. Wszyscy przechodnie stanęli bez ruchu, starannie odliczając kolejne. Siedemnasta, osiemnasta, dziewiętnasta. Napięcie rosło. Wreszcie dwudziesta. Ludzie czekali na kolejne, zaklęci niczym kamienne posągi. Dwudziesta pierwsza. Nieznośna cisza penetrowała ciała oczekujące kolejnych salw. Wreszcie rozległa się ta wyczekiwana, dwudziesta pierwsza, która wywołała prawdziwą euforię na ulicach stolicy Cesarstwa Francuzów. Za nią szły kolejne, dwudziesta druga, trzecia, czwarta. Miało być ich sto, ale szczęśliwy ojciec, cesarz Napoleon kazał oddać dwieście salw aby uczcić przyjście na świat pierworodnego syna z prawego łoża. Okładka: Wasilij Wereszczagin, "Napoleon pod Borodino"