Według francuskiego pisarza Baptista Morisot żyjemy w czasach metamorfozy. Świat się zmienia, zmieniają się relacje między ludźmi a innymi istotami zamieszkującymi tę planetę, a status zarówno ludzi, jak i innych istot jest niepewny. Bruno Latour z kolei twierdzi, że Ziemia to żywa Gaja, a katastrofy klimatyczne to jej zemsty. Jakie są tego dla nas, ludzi konsekwencje? Jak powinniśmy myśleć o Ziemi w czasach kryzysu klimatycznego? Co w takich czasach może nam dać literatura?
“Powinniśmy postrzegać siebie jako element wspólnoty, do której należą rośliny, zwierzęta, rzeki, elementy pejzażu, świat mineralny”, mówi prof. Judyta Zbierska-Mościcka tłumacząc na czym polega ekokrytyczne podejście do literatury oraz do świata. W tym odcinku tłumaczy nam drogę ekokrytyki ze Stanów Zjednoczonych do Europy, oraz jej zastosowanie przy tworzeniu i czytaniu literatury. Przybliża nam rolę literatury w kontekście kryzysu klimatycznego i dynamicznie zmieniającego się świata oraz tłumaczy koncepcję “slow science,” czyli spowolnienie nauki, które pozwala na głębszą refleksję, skorelowaną z refleksjami w innych dziedzinach nauki.
Prowadzący: Maria Łusakowska, Wydział Neofilologii UW oraz Bartłomiej Krupa, Instytut Romanistyki
Gość: prof. Judyta Zbierska-Mościcka, Instytut Romanistyki WN UW
Wspomniane w odcinku:
Pierre Schoentjes, “Ce qui a lieu: essai d'écopoétique”, 2015.
Prigogine Ilya, Stengers Isabelle, “Z chaosu ku porządkowi. Nowy dialog człowieka z przyrodą”, 1992.
Isabelle Stengers, Thierry Drumm, “Une autre science est possible ! Manifeste pour le ralentissement des sciences”, 2013.
Camille de Toledo, “Le fleuve qui voulait écrire : Les auditions du parlement de Loire”, 2021.
Dominique Lestel, “L’animal singulier”, 2004.
Baptiste Morizot, “L'inexploré”, 2023.
Baptiste Morizot, “Manières d'être vivant: Enquêtes sur la vie à travers nous”, 2020.
Pierre Schoentjes, “Littérature et écologie: Le mur des abeilles”, 2020.
Amitav Ghosh, “Le grand dérangement”, 2016.
Hélène Laurain, “Partout le feu”, 2022.
Christine Van Acker, “La Bête a bon dos”, 2018.
Christine Van Acker, “L'En vert de nos corps”, 2020.
Judyta Zbierska-Mościcka, S’arbrifier ou pour une approche empathique du végétal Exemple de "L’En vert de nos corps" de Christine Van Acker, Cahiers ERTA, 2025.
Polecenia książek od Gościni:
Romain Gary “Korzenie nieba”, 1956
Celine Minard “Ostatni Świat”, 2011
Joy Sorman “Jak zwierzę”, 2014
Claudie Hunzinger “Pies przy moim stole”, 2024
Nastassja Martin “Uwierz w bestie”, 2019
Podobał Ci się ten odcinek? Możesz dać nam pięć gwiazdek, zasubskrybować lub po prostu polecić nas znajomym.
NeoTalk jest oficjalnym podcastem Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego. Znajdziesz nas na Instagramie i na Facebooku.
Możesz do nas także napisać na adres neotalkpodcast@gmail.com