Bénédicte Kusendila is afkomstig van Sint-Niklaas, heeft een Congolese vader die diplomaat was, werkt voor Pax Christi, is vrijwilliger in de Brusselse Begijnhofkerk, ook bekend als het House of Compassion van roerganger Daniël Alliët. Ze studeerde aan de universiteit van Leuven en aan die van Kaapstad (Zuid-Afrika). Ze was onderzoeker, directeur van een taleninstituut, leerkracht, geluidstechnicus.
In 2017 debuteerde ze met de dichtbundel Sewn In Red, in rood geweven. Ze toerde en trad op en haar in het Engels en het Zuid-Afrikaans geschreven kortverhalen en poëzie werden gepubliceerd in Europa, Zuid-Afrika en de Verenigde Staten. Overal viel haar werk in de prijzen. Bénédicte - Bene voor de vrienden - houdt van haar kinderen, is muzikant en ze houdt van de natuur.
Oog in oog met onrecht, geweld en conflict valt er een keuze te maken, vindt ze, wat haar betreft een moeilijke en niet de meest comfortabele keuze, een keuze die moed vraagt. De keuze houdt in dat je geweld niet met geweld beantwoordt, onrecht niet met stilzwijgen en conflict niet met ontwijking. Het is een keuze voor de Zachte Kracht, niet die voor oog om oog, tand om tand, want die laat alleen blinden achter. Het is een keuze die vandaag ondergesneeuwd is geraakt door een oorlogsnarratief, maar nog altijd overeind staat. Het is de levenskeuze van Bénédicte Kusendila.
Leo A. De Bock praat met haar over haar leven en keuzes, over poëzie, over de Zuid-Afrikaanse zanger en anti-apartheidsactivist Johannes Kerkorrel, over oorlog en vrede, over pacifisme versus het oorlogsopbod van vandaag, over de waarheid als enige waardige uitkomst en toekomst.
All content for Otheo Radio is the property of Otheo Radio and is served directly from their servers
with no modification, redirects, or rehosting. The podcast is not affiliated with or endorsed by Podjoint in any way.
Bénédicte Kusendila is afkomstig van Sint-Niklaas, heeft een Congolese vader die diplomaat was, werkt voor Pax Christi, is vrijwilliger in de Brusselse Begijnhofkerk, ook bekend als het House of Compassion van roerganger Daniël Alliët. Ze studeerde aan de universiteit van Leuven en aan die van Kaapstad (Zuid-Afrika). Ze was onderzoeker, directeur van een taleninstituut, leerkracht, geluidstechnicus.
In 2017 debuteerde ze met de dichtbundel Sewn In Red, in rood geweven. Ze toerde en trad op en haar in het Engels en het Zuid-Afrikaans geschreven kortverhalen en poëzie werden gepubliceerd in Europa, Zuid-Afrika en de Verenigde Staten. Overal viel haar werk in de prijzen. Bénédicte - Bene voor de vrienden - houdt van haar kinderen, is muzikant en ze houdt van de natuur.
Oog in oog met onrecht, geweld en conflict valt er een keuze te maken, vindt ze, wat haar betreft een moeilijke en niet de meest comfortabele keuze, een keuze die moed vraagt. De keuze houdt in dat je geweld niet met geweld beantwoordt, onrecht niet met stilzwijgen en conflict niet met ontwijking. Het is een keuze voor de Zachte Kracht, niet die voor oog om oog, tand om tand, want die laat alleen blinden achter. Het is een keuze die vandaag ondergesneeuwd is geraakt door een oorlogsnarratief, maar nog altijd overeind staat. Het is de levenskeuze van Bénédicte Kusendila.
Leo A. De Bock praat met haar over haar leven en keuzes, over poëzie, over de Zuid-Afrikaanse zanger en anti-apartheidsactivist Johannes Kerkorrel, over oorlog en vrede, over pacifisme versus het oorlogsopbod van vandaag, over de waarheid als enige waardige uitkomst en toekomst.
Met Frans Berkmeijer s.j. te voet naar Sabra en Shatila: Palestijnse vluchtelingen zonder rechten en zonder toekomst [Otheo Radio]
Otheo Radio
23 minutes 51 seconds
5 months ago
Met Frans Berkmeijer s.j. te voet naar Sabra en Shatila: Palestijnse vluchtelingen zonder rechten en zonder toekomst [Otheo Radio]
Samen stappen Leo A. De Bock en jezuïet Frans Berkmeijer naar en door de vluchtelingenkampen Sabra en Shatila, de kampen uit de novelle ‘De Gezichtslozen’ van Alicja Gescinska.
Van 16 tot 18 september 1982 vond in het Palestijnse vluchtelingenkamp Shatila en de aangrenzende wijk Sabra in de Libanese hoofdstad Beiroet een bloedbad plaats. 3500 mensen, hoofdzakelijk burgers, werden in die dagen afgeslacht door een Libanese militie en belegerd door het Israëlische leger waardoor niemand uit het kamp kon vluchten. In Sabra en Shatilla, wat nu geen tentenkampen, maar veeleer verwaarloosde wijken zijn, verblijven nog altijd Palestijnse vluchtelingen in trieste omstandigheden.
In heel Libanon wonen ongeveer 250.000 Palestijnse vluchtelingen, verspreid over 12 vluchtelingenkampen. 31 % van de bevolking van Libanon zijn vluchtelingen, onder hen ook veel Syriërs. De meeste Palestijnen in Libanon zijn staatloos. Ze hebben geen recht op het Libanese staatsburgerschap, ook niet als ze in Libanon geboren zijn, ook niet als hun familie al generaties lang in Libanon verblijft. Dit betekent dat ze nauwelijks rechten hebben, dat ze geen ziekteverzekering kunnen afsluiten en dat ze voor heel wat jobs niet in aanmerking komen. Zo kunnen ze in Libanon niet werken als arts, apotheker, advocaat, journalist, ingenieur en ga zo maar door. Het gaat om meer dan 30 beroepen. Palestijnse vluchtelingen zijn tweederangsburgers.
Hun toekomst en die van hun kinderen en de kinderen van hun kinderen is uitzichtloos. Palestijnen worden geboren met een verschrikkelijke erfenis. Velen kunnen niet in hun levensonderhoud voorzien en lijden honger. In Libanon laat ten minste de Jesuit Refugee Service zich in met het lot van vluchtelingen.
Frans Berkmeijer is antropoloog. Hij woonde lang in Egypte, waar hij onder christenen en moslims jeugdleiders vormde. Zijn meest recente publicatie heet ‘Verzoeningsartiest in het gebroken Libanon’ en gaat over Nicolaas Kluiters s.j. die in 1985 werd vermoord omdat hij op een succesvolle manier christenen en moslims samenbracht.
Otheo Radio
Bénédicte Kusendila is afkomstig van Sint-Niklaas, heeft een Congolese vader die diplomaat was, werkt voor Pax Christi, is vrijwilliger in de Brusselse Begijnhofkerk, ook bekend als het House of Compassion van roerganger Daniël Alliët. Ze studeerde aan de universiteit van Leuven en aan die van Kaapstad (Zuid-Afrika). Ze was onderzoeker, directeur van een taleninstituut, leerkracht, geluidstechnicus.
In 2017 debuteerde ze met de dichtbundel Sewn In Red, in rood geweven. Ze toerde en trad op en haar in het Engels en het Zuid-Afrikaans geschreven kortverhalen en poëzie werden gepubliceerd in Europa, Zuid-Afrika en de Verenigde Staten. Overal viel haar werk in de prijzen. Bénédicte - Bene voor de vrienden - houdt van haar kinderen, is muzikant en ze houdt van de natuur.
Oog in oog met onrecht, geweld en conflict valt er een keuze te maken, vindt ze, wat haar betreft een moeilijke en niet de meest comfortabele keuze, een keuze die moed vraagt. De keuze houdt in dat je geweld niet met geweld beantwoordt, onrecht niet met stilzwijgen en conflict niet met ontwijking. Het is een keuze voor de Zachte Kracht, niet die voor oog om oog, tand om tand, want die laat alleen blinden achter. Het is een keuze die vandaag ondergesneeuwd is geraakt door een oorlogsnarratief, maar nog altijd overeind staat. Het is de levenskeuze van Bénédicte Kusendila.
Leo A. De Bock praat met haar over haar leven en keuzes, over poëzie, over de Zuid-Afrikaanse zanger en anti-apartheidsactivist Johannes Kerkorrel, over oorlog en vrede, over pacifisme versus het oorlogsopbod van vandaag, over de waarheid als enige waardige uitkomst en toekomst.
