Yüzme eğitiminde çocuklara nasıl seslendiğimiz, onların öğrenme motivasyonunu ve kendilik algısını doğrudan etkiler. “Kızım”, “oğlum” gibi ifadeler Türk kültüründe sevgi göstergesi olsa da pedagojik açıdan sınır karmaşasına yol açabilir. Kanada, Finlandiya ve Avustralya gibi ülkelerde antrenörler, çocuklara nötr ve kapsayıcı kelimelerle hitap ederek güvenli iletişim kurar. Çocuğun adıyla seslenmek kişisel sınırları korurken, aidiyet ve değer hissi kazandırır. Ses tonu da içerik kadar önemlidir; yargılayıcı değil yönlendirici dil tercih edilmelidir. Yaş gruplarına göre iletişim şekli değişmeli; küçük yaşta tonlama, büyük yaşta içerik ön plana çıkar. Profesyonel, saygılı ve tutarlı dil hem çocuk hem veli açısından güven ortamı oluşturur. Antrenörün dili, çocuğun spora olan bağını güçlendirir ya da zayıflatır. Bu nedenle her kelime özenle seçilmelidir; çünkü çocuk önce güveni hisseder, sonra sporu sever.