Η αίσθηση που έμεινε στο τέλος του αγώνα του ΠΑΟ με τη Σλάβια Πράγας σε όσους παρακολούθησαν τον αγώνα ήταν νομίζω γλυκόπικρη για πολλούς και διάφορους λόγους. Πριν από τον αγώνα όλοι ήξεραν πως η αποστολή του ήταν δυσκολότερη από των άλλων δυο ελληνικών ομάδων βάση της δυναμικής του αντιπάλου που έχει φτάσει ψηλά (3 φορές στην τετράδα) στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της τελευταίας πενατετίας. 

Επίσης ο ΠΑΟ στον πρώτο αγώνα δεν αντιμετωπίστηκε επί ίσοις όροις με τους Τσέχους και έχασε από τη ρεβάνς ίσως τον καλύτερο επιθετικό του τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ωστόσο, πριν τον αγώνα κανείς δεν ήξερε πως η άνιση διαιτητική αντιμετώπιση θα συνεχιζόταν και χθες, όπως επίσης και ότι ο ΠΑΟ θα απέδιδε καλύτερα από όλες τις άλλες ελληνικές ομάδες, αν και δεν τα κατάφερε.

Στον χθεσινό αγώνα είδαμε μια ομάδα με σχέδιο, με συγκεκριμένο αγωνιστικό προσανατολισμό, ανεξάρτητα αν κάποια από τα σχέδια πέτυχαν και κάποια όχι.