Het was een week ofzo geleden toen ik naar Texas aan het rijden was, het was een lange rit. Eentje waar ik ongeveer 2 dagen over zou doen tenzij ik non-stop en dwars door de nacht heen reed. Ik moest op tijd op mijn bestemming zijn dus koos ik er voor om de gehele nacht door te rijden. De rit zelf startte vrij normaal, ik reed voor een aantal uur naar het zuiden en voelde me goed. Ik had mijn muziek hard staan en een koelbox vol met energiedrank op de bijrijdersstoel. Toen ik het bord zag met “texas nog 1200KM dacht ik dat ik er in recordtijd ging komen, ik was al over de helft! Ik moet vergeten zijn om de klok te kijken want het begon buiten al donker te worden. Ik was redelijk in de war dit omdat ik pas 12 uur achter het stuur zat en toch zeker vroeg in de ochtend was vertrokken. Ik schudde die gedachte snel van me af door tegen mezelf te zeggen dat ik waarschijnlijk dagdroomde en al veel langer aan het rijden was dan ik in eerste instantie dacht. Iets anders vreemds wat mij opviel was de lege snelweg, je zou denken dat er op een snelweg wel altijd wat auto’s zouden rijden, maar ik was toch echt de enige. Hoe dan ook, ik was nog niet moe dus besloot ik door de avond heen te rijden.....