W Krakowie są trzy zamki.
Wawel – wiadomo.
Przegorzały – mniej oczywiste.
I Blok-Zamek w Czyżynach – najbardziej osobliwy ze wszystkich.
Blok, który wygląda jak warownia. Z wieżyczkami, ceglanym koronowaniem i balkonami jak z sennych szopek krakowskich.
Ale to nie bajka. I nie gra komputerowa.
Ten zamek stoi naprawdę. Ma 11 kondygnacji. I został zbudowany z... wielkiej płyty.
Ten odcinek to opowieść o jednym z najbardziej nietypowych budynków Krakowa.
Poznasz historię człowieka, który chciał wymyślić nową krakowską architekturę.
Leszek Filar – krakowski architekt z wielkimi ambicjami – zaprojektował ten blok w połowie lat 80.
W czasie, gdy PRL chylił się ku upadkowi, a budownictwo wielkopłytowe zbliżało się do swojego najgorszego momentu.
Ale zamiast „kolejnego bloku”, powstał projekt, który łączył:
– inspiracje kościołem Mariackim,
– wiedeńską secesją,
– powiewem ze Wschodu,
– i… barbarzyństwem północy, jak sam to określił Filar.
Blok-Zamek miał być większy – jedna z wież miała sięgać 17 kondygnacji i górować nad całym Krakowem.
Ale przemiany ustrojowe sprawiły, że projekt został przycięty.
A śmierć architekta, który zginął tragicznie w 1989 roku, sprawiła, że nie dokończył swojego dzieła.
Zrobił to jego zespół – już po transformacji.
W tym materiale pokazujemy nie tylko historię Bloku-Zamku, ale i kontekst:
📌 Jak wyglądała końcówka PRL-u w architekturze?
📌 Dlaczego niektóre bloki z tamtych czasów są lepsze niż dzisiejsze patodeweloperki?
📌 I czy to możliwe, że wizja Filara – choć dziwna – była bardziej ludzka niż współczesne M2 z loggią 0.6?