{Allâh'ı bulan neyi kaybetmiştir, Allâh'ı kaybeden neyi bulmuştur} 

~ Ümitsizlikler, çileler, sıkıntılar, buhranlar karşısında ân olur İnsanoğlu ‘Bittim’ der. O samimiyetle ‘bittim’ deyince Arşın sâhibi Allâh; ‘Yettiim kulum’ der.  Senden beklenen imânına sâlih ameli eklemen amellerinle O’na doğru iltica etmen/sığınman, inâbe etmen/O’na tekrar dönmendir… 

~ O’nu bilip uzun uzun duâlarda bulunman bu hususta asla cimrilik etmemendir… 

~ Dostum musibetler, acılar gözyaşı değil ki; insan akıtıp kurtulsun. O musibet ve sıkıntılar bizim cennet biletimizdir.   

~ Mağara mahsur kalan Üç kişiyi hatırla. Dördüncüleri sen olsaydın hangi sâlih amelini Allâh’a sunacaktın??

 ~ Allâh’a hüsn-ü zan besleyen cehennemlik adamın hesap yerine son bakışı… ‘Ben böyle düşünmüyordum’… 

~ Yaşadığımız hayat nereye varırsa varsın, Günahın hangi boyutuna düşersek düşelim. Biz Müslümanız. Günaha düşsek bile ekin gibi başımızı tekrar kaldırırız. Çamura düşsek elimizi, yüzümü tekrardan temizleriz. Ama merhametli olan Allah’tan gayrısına gitmeyiz. 

~ Gözyaşları ile O’na yönelince; “Festecêbe lehum/ Allâh da onların duâlarına icâbet etti’ sözüne ma’kes olacağız.