Hver eru mörk ríkisútgjalda og hvað eiga einstaklingar að fá að halda eftir af sjálfsaflafé sínu. Þegar einhver andhæfir gegn útgjöldum hins opinbera er sá hinn sami gjarnan spurður hvort hann vilji ekki mennta börnin, lækna sjúka eða sinna öldruðum. Því er þá gjarnan bætt við að menn eigi ekki að láta peningana taka völdin þegar aðrir eru að reyna að byggja upp manneskjulegt samfélag. Oftast er það þó þannig að þeir sem mest tala um mennsku og manneskjulegt samfélag eru þeir sem vilja stunda mesta tilfærslu fjármuna í samfélaginu og þá auðvitað hafa sjálfa sig í miðju þessu millifærslukerfi. Þegar við ræðum stærð og umfang hins opinbera erum við oft að ræða heimspekilegar spurningar og fáir eru betri til að svara því en  Hannes Hólmsteinn Gissurarson, prófessor emeritus í stjórnmálafræði við Háskóla Íslands og virkur þátttakandi í stjórnmálaumræðum á Íslandi um langt árabil. Hannes er kunnur að eindregnum stuðningi við frjálshyggju og hefur manna mest lagt sig eftir því að ræða hlutverk ríkisvaldsins og stærð þess. Hannes er gestur Skattaspjallsins í dag.

Starfsemi Samtaka skattgreiðenda er rekin fyrir mánaðarlega styrki einstaklinga og fyrirtækja. Ef þú vilt koma í hóp velgjörðarmanna okkar, er hægt að ⁠styrkja samtökin hérna⁠ eða senda okkur póst til að fá nánari kynningu á starfseminni á ⁠upplysingar@skattgreidendur.is