Ik ben 20 kilo lichter, maar kleding passen voelt nog zo gek. Onwennig zag ik deze lieve dame voor de spiegel staan.Stiekem pak ik een broek in maat 36, ik zeg niets en ineens staat ze in deze maat weer voor de spiegel. Als ik had gezegd, dat ze maat 36 ging passen, dan had ze de broek niet eens aangenomen.
Weet je waarom jij jezelf nog niet zo ziet in de spiegel, vraag ik haar. Dat komt omdat je brein je nieuwe jij nog niet goed heeft vastgelegd. Je zit nog veel te veel in je oude verhaal. Het is een proces, een verhaal welke veel te lang negatief is geweest.
Gelukkig praten wij niet in maten in onze winkel, wij vragen veel liever, hoe voel je je nu in deze kleding, nu je in de spiegel kijkt?
Hoe ik mij voel, vroeg ze verlegen? Onwennig, waarop ik zei, je bent prachtig en ga dat alsjeblieft heel vaak tegen jezelf zeggen, zodat je het gaat voelen. En als je het gaat voelen, dan ga je het steeds meer zien!