Als kind wilde Frederik arts worden, zoals zijn vader. Het overlijden van zijn grootvader aan kanker, maakte dat hij een ander pad koos: op zoek gaan naar nieuwe therapieën.

Daarvoor ging hij bio-ingenieur studeren, waarna een doctoraat en een post-doc volgde.

Om zijn kansen op een plek als professor te vergroten, verhuisde hij met zijn gezin (waaronder een 4 maanden oude baby) voor een jaar naar Boston.

Het bleek een gouden beslissing te zijn, niet alleen om daar een netwerk op te bouwen en meer expertise op te doen, maar ook omdat hij kon solliciteren voor een positie als professor aan de KULeuven.

De volgende jaren waren pittig- een startende professor doet nog heel veel zelf. Ondertussen heeft dit Frederik ook heel veel geleerd, over de work/life balans en hoe je verder moet kijken dan van mijlpaal naar mijlpaal rennen.

Een inspirerend gesprek met iemand die het leven van kankerpatiënten wil verbeteren.