Pim heeft maar één echte kans op genezing en dat is via een stamceltransplantatie. De voorbereiding daarop is extreem en de complicaties daarna nog heftiger. Pim is misselijk, koortsig, heeft pijn en tergende jeuk. Hij krijgt hartritmestoornissen waarvoor twee keer een ‘reset’ nodig is en ondergaat een galwegoperatie. Een dag na zijn ontslag moet hij alweer worden opgenomen vanwege een onverklaarbaar lage bloeddruk. Het wordt overleven voor Pim en de enige tactiek tijdens deze lange dagen is bevriezen. Lotgenoten zijn belangrijk voor Pim. Een vriend van hem komt te overlijden en Pim heeft het voor het eerst over euthanasie: "Als ik aangeef dat het genoeg is, dan wil ik dat jullie mij steunen."