Als kinderen renden we zonder reden, lachten we zonder schaamte, huilden we zonder schuld. We sprongen in plassen en voelden de regen als een kus van de hemel. Maar ergens onderweg leerden we dat volwassen zijn serieus moest zijn. Dat spelen iets was voor ‘vroeger’.

Maar wat als heling niet altijd diep graven is? Wat als heling soms een dans is? Een lach? Een moment van pure, ongeremde vreugde?

Je innerlijke kind wacht niet op therapie. Het wacht op jou. Op een moment van vrijheid. Op een moment waarin je alles even loslaat en gewoon bent.

Dus dans. Lach. Ren zonder reden. Laat jezelf weer voelen hoe lichtheid ook een medicijn is.

Want heling… is ook spelen. ✨"

Het SurpRISE event waar ik het in het begin van de podcast over heb.

https://asuprise.my.canva.site/