In deze aflevering neem ik je mee in een persoonlijk stukje moederschap. Na een second opinion bij een KNO-arts voor mijn zoon Marcus kwamen er opnieuw twijfels op: hadden we eerder moeten ingrijpen, sneller moeten handelen, het beter moeten doen?
Ik deel hoe schuldgevoelens in het moederschap steeds weer terugkomen, en hoe ik ze makkelijker kan loslaten door te zien dat elke stap onderdeel was van een proces van afstemmen met wat wij in het moment wisten. Mijn werk is blijven afstemmen met mezelf. Hoe meer ik aanwezig kan zijn bij wat er werkelijk gebeurt, hoe helderder de keuzes worden die we in dat moment maken.
Moederschap is geen vlekkeloos pad, maar een proces van continu afstemmen. Het gaat niet om perfectie, maar om verantwoordelijkheid nemen en aanwezigheid: een veilige basis waarin je kinderen voelen dat hun ouders hun best doen en dat ze dit pad samen lopen.
Resoneert er iets?
Wil je iets delen, of juist meer horen?
I’m here