De zoektocht naar je echt thuis voelen is een rode draad in het leven van Natalja, ook al is dat vaak onbewust. Omdat het in Belarus niet meer veilig was, kwam ze als tiener met haar moeder, broer en stiefvader naar België. Dat is ondertussen meer dan twintig jaar geleden, maar het blijft moeilijk om hier echt haar weg te vinden. Tegelijk voelt Belarus ook niet meer als thuis. Ze kan en mag er zelfs niet naartoe reizen, waardoor haar drie kinderen hun opa alleen maar kennen van een scherm. Daarnaast omschrijft Natalja zichzelf als een non-binaire moeder. Ook op het vlak van genderidentiteit is het een zoektocht naar jezelf mogen en kunnen zijn, naar veiligheid. Dit is een verhaal over de zoektocht naar je thuis voelen, op de plek waar je woont én bij jezelf.