Pomimo migreny Przemek Rudzki dał popis profesjonalizmu i lojalności. Przyszedł o umówionej godzinie w umówione miejsce, by nagrać wcześniej umówioną rozmowę. Vibe dzisiaj z lekka nostalgiczny, eteryczny. Płyniemy sobie poprzez meandry życia naszego gościa bardzo spokojnie, subtelnie, niczego nie pomijając. Przemek opowiada nam o swojej tęsknocie za wyjątkowym klimatem maszyny do pisania. Wspomina swoje błędy, ale również i pochyla się nad fenomenem materializacji marzeń, które z zaskakującą prędkością spełniały się w jego życiu. Mówi o miłości do książek pisania jak i książek czytania. Opowiada o swoim spojrzeniu na dziennikarstwo. Zabiera stanowisko w sprawie Kanału Sportowego jak i samej osoby Krzyśka Stanowskiego. Opowiada o wyjątkowo bliskiej relacji z czteroletnią córką, na co jakże błyskotliwi prowadzący dopytują: czy być może pisze już ona samodzielne felietony? Generalnie… komediodramat. Przemieszanie młodości i doświadczenia. Liga angielska vs liga mistrzów!