W najnowszym odcinku „Zwyciężonego” załoga pechowego statku gwiezdnego obiera kurs na... literacką orbitę Brandona Sandersona.

Od pierwszych minut wpadamy w dyskusję o tym, kim właściwie jest ten człowiek i jak udało mu się podbić fantastyczne galaktyki. Potem dryfujemy ku pytaniom o młodzieżowość jego prozy, fenomen popularności i to, czy w Cosmere nie kryje się przypadkiem czarna dziura pełna formy, w której treść trochę się gubi.

Po drodze ktoś wraca z pizzą (bo nawet w próżni nie da się dyskutować o Sandersonie na pusty żołądek), a nasi bohaterowie podejmują desperacką próbę zagrania w planszówkę opartą na jego uniwersum. Czy kończenie cykli po innych pisarzach to literacka wersja naprawiania silnika w locie? Czy Mistborn to rebelia, którą sami chętnie byśmy wsparli? I wreszcie – jak pisać pierwszą młodzieżówkę, żeby nie skończyła jak zepsuty hipernapęd?

Na koniec – klasyczne podsumowanie, czyli co Sanderson robi dobrze, a czego brakuje mu, by zdobyć tytuł Naczelnego Architekta Fantastyki.

00:00:10 wstęp

00:00:46 kim jest Brandon Sanderson?

00:07:04 powrót do korzeni fantasty – co Sanderson próbuje przekazać?

00:12:25 powrót człowieka z pizzą

00:13:10 bohaterowie charakterystyczni dla literatury młodzieżowej?

00:17:53 skąd bierze się fenomen Sandersona?

00:24:02 gra planszowa na podstawie Cosmere

00:30:58 czy jak na młodzieżówkę to jest złe?

00:34:46 czego brakuje Sandersonowi?

00:40:13 walka z systemem w Mistborn

00:43:43 jaka powinna być modelowa pierwsza młodzieżówka?

00:52:35 Sanderson kończący cykle innych pisarzy

01:01:58 moralizatorstwo w twórczości Sandersona

01:04:04 jak przekazywać ważne treści?

01:10:50 przerost formy nad treścią – uniwersum Cosmere

01:17:02 podsumowanie