Τίτλος πρωτότυπου: Vernon Lee "Amour Dure"
Διήγημα από τη συλλογή "Hauntings - Fantastic Stories" (1890)
Vernon Lee ήταν το ψευδώνυμο της γαλλικής καταγωγής βρετανίδας συγγραφέως Violet Paget (14 Οκτωβρίου 1856 – 13 Φεβρουαρίου 1935). Σήμερα είναι γνωστή κυρίως για τα υπερφυσικά μυθιστορήματά της και το έργο της στον τομέα της τέχνης. Ως πρώιμη οπαδός του Walter Pater, έγραψε πάνω από δώδεκα τόμους με δοκίμια για την τέχνη, τη μουσική και τα ταξίδια.
Το "Amour Dure" είναι μια υπερφυσική ιστορία που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο Murray’s Magazine και στη συνέχεια συμπεριλήφθηκε στη συλλογή Hauntings το 1890. Είναι ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα βικτοριανής ιστορίας φαντασμάτων και έχει ανατυπωθεί σε πολλές ανθολογίες. Η ιστορία καλύπτει την περίοδο από τον Αύγουστο έως τον Δεκέμβριο του 1885 και είναι γραμμένη ως μια σειρά ημερολογιακών σημειώσεων του Spiridion Trepka, ενός νεαρού Πολωνού μελετητή που εργάζεται σε ένα γερμανικό πανεπιστήμιο και έχει πρόσφατα φτάσει στην φανταστική ιταλική πόλη Urbania για να γράψει ένα ιστορικό έργο. Ενώ εργάζεται στα αρχεία της πόλης, γοητεύεται από την ιστορία μιας μυστηριώδους γυναίκας του 16ου αιώνα, της Medea di Carpi, της οποίας οι πολλοί μνηστήρες βρήκαν βίαιο θάνατο και η οποία δολοφονήθηκε κατόπιν εντολής του κουνιάδου της, του δούκα Robert. Ο Spiridion γίνεται όλο και πιο εμμονικός με τη Medea και παραμελεί το ακαδημαϊκό του έργο για να αναζητήσει ίχνη της ζωής της. Ο Σπυρίδιον γοητεύεται ιδιαίτερα από μια μικρογραφία πορτρέτου που ανακαλύπτει, στην οποία η Μήδεια φοράει ένα κολιέ με την επιγραφή «Amour Dure — Dure Amour» (αγάπη που διαρκεί — σκληρή αγάπη).
Το «Amour Dure» αντλεί έμπνευση από ένα ευρύ φάσμα λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών πηγών. Η Μήδεια πήρε το όνομά της από τη γυναίκα της ελληνικής μυθολογίας που σκότωσε τα ίδια της τα παιδιά για να τιμωρήσει τον άπιστο σύζυγό της. Η ιστορία επηρεάζεται άμεσα από ρομαντικούς συγγραφείς όπως ο E.T.A. Hoffmann και ο Theophile Gautier, των οποίων οι υπερφυσικές ιστορίες συχνά αφορούσαν παράξενες στοιχειώσεις από το παρελθόν. Ο Lee αντλεί επίσης έμπνευση από τη γοητεία που ασκούσε η Ιταλία της Αναγέννησης σε πολλούς βικτοριανούς συγγραφείς, όπως ο Robert Browning και ο Walter Pater. Τέλος, η περιγραφή του Lee για τα πορτρέτα της Medea παραπέμπει σε ένα πορτρέτο του 16ου αιώνα μιας γυναίκας ονόματι Lucrezia Panciatichi, έργο του Ιταλού ζωγράφου Agnelo Bronzino.
Αν και έχει τη μορφή ιστορίας με φαντάσματα, το «Amour Dure» αφορά επίσης την ιστορία. Γράφοντας με τη φωνή ενός εμμονικού άνδρα μελετητή, ο Lee υπογραμμίζει τις προβληματικές επιθυμίες που κινητοποιούν τη σχέση μας με το παρελθόν. Ο Spiridion ξεκινά ως μελετητής της ιστορίας, αλλά καταλήγει να μην μπορεί να διακρίνει μεταξύ αντικειμενικών γεγονότων και υποκειμενικών επιθυμιών. Με αυτόν τον τρόπο, ο Lee υποδηλώνει ότι η βικτοριανή γοητεία για το παρελθόν είναι συχνά μια συγκαλυμμένη απόλαυση προσωπικών φαντασιώσεων. Ο Lee σχολιάζει επίσης το ρόλο των γυναικών στην ιστορία. Η Μήδεια φαίνεται να είναι μια femme fatale (θανατηφόρα γυναίκα), αλλά στην πορεία της ιστορίας ο Lee υπονοεί ότι είναι αδίστακτη ως αποτέλεσμα των περιστάσεων και όχι της φύσης της. Περνώντας από τον έναν άνδρα στον άλλο, η Μήδεια μπορεί να αποκτήσει την ελευθερία της μόνο χρησιμοποιώντας την ομορφιά της για να ελέγχει τους ισχυρούς. Η φάντασματική αποπλάνηση του Σπυρίδιου από τη Μήδεια είναι μια ακόμη προσπάθεια να αντιστρέψει την κατάσταση σε βάρος των ανδρών που επιδιώκουν να την καθορίσουν και να την ελέγξουν.
Πηγή ανάλυσης:
https://literariness.org/2022/04/29/analysis-of-vernon-lees-amour-dure/
Εικόνα:
Agnolo Bronzino - Lucrezia Panciatichi - Uffizi Gallery Florence Italy
Το έργο υπάρχει ελευθέρα διαθέσιμο εδώ:
https://www.gutenberg.org/ebooks/9956
Μετάφραση και ανάγνωση Γρηγόριος Καλογιάννης
Η ηχογράφηση δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Επιτρέπεται η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση και ενσωμάτωση, με αναφορά στην πηγή και τους δημιουργούς.