این یکی قراره آرومتر باشه.
نه دردناک، نه شعاری.
فقط راست.
یه جایی توی زندگی
میرسی به نقطهای که
دیگه حوصله توضیح دادن نداری.
نه اینکه چیزی برای گفتن نباشه،
فقط خستهای
از اینکه مدام ثابت کنی
«حق داری» اینجوری باشی.
حق داری
خسته باشی.
حق داری
همه جوابها رو نداشته باشی.
من اینجا نیستم
که قانعت کنم.
اینجا هستم
که بگم
لازم نیست همیشه
دفاع کنی از خودت