Την άνοιξη του 2020, αυτή την περίεργη άνοιξη, πέφτω τυχαία πάνω στα λόγια που κατέγραψε στα σημειωματάρια του ο Αλμπέρ Καμύ 80 χρόνια νωρίτερα, σε μια τεταμένη περίοδο των απαρχών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε που ο συγγραφέας φεύγει από την Αλγερία και εγκαθίσταται στο Παρίσι και δημοσιεύει τον 'Ξένο' και τον 'Μύθο του Σίσυφου'. Λίγο πριν, Σεπτέμβριος 1939, Απρίλιος 1940 και αμέσως μετά ελάχιστες αχτίνες του 1941.

Επιμέλεια: Δημήτρης Τσιρώνης

Albert Camus : "Σημειωματάρια", εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ, 1987. (Σελίδες: 111-114, 136-137, 140-144)

Τα κομμάτια που συνοδεύουν είναι βασισμένα σε τραγούδια της εποχής και έχουν δραστικό ρόλο στην αποτύπωση του κλίματος, καθώς και των κυρίαρχων μουσικών τάσεων.

Miles Davis - Flamenco Sketches
Edith Piaf - L'accordeoniste
Leo Ferre - A Saint Germain Des Pres
Felipe Dulzaides, Ted Grouya & Edmund Anderson - Flamingo
Anna Marly - Le Chant des Partisans