Ten odcinek to opowieść o spotkaniu sztuki, przemysłu i kobiet na Dolnym Śląsku po 1945 roku. Iwona Kałuża (historyczka sztuki) i Maciej Mądry (historyk) pokazują, jak zmiana granic po wojnie, rozwój fabryk włókienniczych i ceramicznych oraz socjalistyczna propaganda przełożyły się na codzienność kobiet – robotnic i artystek – pracujących w zakładach przemysłowych.Dowiesz się między innymi:→ dlaczego Dolny Śląsk stał się tak ważnym regionem przemysłowym i co naprawdę stało się z fabrykami po wojnie,→ jak wyglądała feminizacja przemysłu lekkiego – dlaczego w włókiennictwie i ceramice pracowało tak wiele kobiet,→ jakie były warunki pracy kobiet: hałas, temperatura, wilgoć, praca akordowa oraz zaplecze socjalne np. żłobki przy zakładach pracy,→ jak państwo próbowało „estetyzować” codzienność: Biuro Nadzoru Estetyki Produkcji, Instytut Wzornictwa Przemysłowego,→ w jaki sposób artystki i artyści trafiali do fabryk – projektując porcelanę, tkaniny, a nawet maszyny dla przemysłu ciężkiego (np. walce drogowe dla Fadromy),→ jak działał mecenat zakładów pracy: galerie w fabrykach, wystawy dla robotników, możliwość kupowania dzieł na raty,→ dlaczego praktyki studenckie w hutach i fabrykach porcelany były wyjątkową szansą na eksperymenty artystyczne – i dlaczego dziś tak bardzo tego brakuje.To odcinek o tym, jak kobiety, sztuka i fabryki współtworzyły powojenny Dolny Śląsk – z całym jego paradoksem między propagandą, wyzyskiem, a realną emancypacją i twórczością.Rozmowa odbyła się podczas forum popularnonaukowe z cyklu "15% abstrakcji", którego organizatorką jest fundacja Art Transparent.W tym roku skupiliśmy się na społecznych, wytwórczych i afektywnych wymiarach pracy artystek, szczególną uwagę poświęciliśmy dolnośląskim rzeźbiarkom, ceramiczkom i projektantkom. Forum „Białe plamy są…. – rzeźbiarki i ceramiczki powojennego Wrocławia” było otwartą przestrzenią pozwalającą na zebranie rozproszonych materiałów i opowieści dotyczących biografii i twórczości wrocławskich rzeźbiarek i ceramiczek, m.in. Janinie Szczypczyńskiej, Reginie Konieczce, czy siostrach Skomorowskich. Odbyły się cztery rozmowy i wykład, podczas których przyglądałyśmy się nie tylko historycznym kontekstom biografii twórczyń, ale także ich spuściźnie i wpływie na sztukę kolejnych pokoleń.

Więcej na: https://arttransparent.org/biale-plamy-sa-2025/forum-z-cyklu-15-abstrakcji//Zadanie „Białe plamy są…. – rzeźbiarki i ceramiczki powojennego Wrocławia” dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach programu „Patriotyzm Jutra”