
In deze aflevering gaat Sandra Peeters in gesprek met Raf van der Plas en Kevin Mulders, twee ex-collega’s van Halito! die jarenlang in een zelfsturend team werkten. Dit keer vertelt niet de ondernemer het verhaal, maar het team zelf. Een openhartig, eerlijk en soms pijnlijk gesprek over de impact van zelfsturing in goede én slechte tijden.
Je gaat leren dat:
zelfsturing zelden start met een grote aankondiging, maar met subtiele gedragsverandering bij de leider
verantwoordelijkheid en eigenaarschap groeien wanneer beslissingskracht en vertrouwen écht gedeeld worden
crisismomenten - zoals covid - tonen of zelfsturing standhoudt, of uit elkaar valt
een verkoop of leiderschapswissel diepe impact heeft op een zelfsturend team
“Er is nooit gezegd: We gaan zelfsturing invoeren.”
Kevin vertelt hoe de transformatie bij Halito! bijna onmerkbaar begon. Geen grote speech, geen roadmap, geen methodologie. Maar wel een duidelijke shift: de CEO die steeds vaker sprak over zelfsturing en zich vooral anders ging gedragen.
De grootste zichtbare verandering? Bart’s rol in meetings
Hij werd minder inhoudelijk, meer faciliterend. Hij liet het team het verhaal vertellen, stelde verdiepende vragen en eindigde structureel met een tour de table. Raf herinnert het zich scherp: “Daardoor kwamen ook de stille stemmen aan bod, vaak met de belangrijkste inzichten.”
Covid als stress-test voor zelfsturing
Toen de evenementensector instortte, bleek het team sterker dan gedacht. Bart schetste richting, maar niet de weg ernaartoe. Het team nam verantwoordelijkheid, vocht zich samen door onbekend terrein en bouwde in enkele weken tijd expertise op in online events.
Raf: “Er was geen paniek. We draaiden. We voelden: Bart weet wat er moet gebeuren, dan komt het goed.”
Van paraplu-mails naar Slack
Een praktisch maar cruciaal onderdeel: communicatie vereenvoudigen en ownership verhogen. De overstap van e-mail naar Slack zorgde voor meer efficiëntie en voor teamnormen, gedragen dóór het team zelf. “Niemand wilde commentaar krijgen als je iets in het verkeerde kanaal zette,” lacht Bart. “Micromanagement was compleet overbodig.”
“Waar is Bart?”
Een vaak gehoorde vraag, maar zelden een probleem. Het team wist wat het moest doen. Bart was eigenaar, niet langer het operationele middelpunt. De autonomie voelde bevrijdend.
De pijnlijke breuk: de verkoop van het bedrijf
Het hardste moment kwam onverwacht. Bart kondigde de verkoop van zijn bedrijf aan.
Raf: “Dat voelde als een vertrouwensbreuk. En we waren ongerust: wat zou er nu met het bedrijf gebeuren?”
Door juridische beperkingen kon Bart niets eerder delen, maar de impact op het team was enorm. De nieuwe eigenaar bracht klassieke hiërarchie terug, en meerdere collega’s vertrokken.
Kevin: “Zou ik nog terug willen naar hiërarchie? Nee. Eens je zelfsturing hebt geproefd, wil je niet meer terug.”
Het mooiste compliment
Volgens Raf werkte zelfsturing zo goed omdat Bart 100% eigenaar was. Hij kon kiezen voor vertrouwen, experimenteren en volhouden, ook als het moeilijk werd. Kevin voegt toe dat zelfsturing niet voor iedereen is, maar dat de juiste selectie en cultuur cruciaal zijn.
Aan het einde van de aflevering blikt Bart terug: “Dat was echt wel een mooie tijd. Vandaag zorg ik dat andere ondernemers misbaar kunnen zijn met zelfsturende teams maar ik mis dat team wel. Om dat op te lossen, zet ik me soms bij andere ondernemers aan het bureau om weer even dat teamgevoel te voelen.”
Deze aflevering is voor elke ondernemer of leider die wil weten hoe zelfsturing écht wordt ervaren door een team. Niet als methodologie, maar als manier van samenwerken die kwetsbaarheid en vertrouwen vraagt van iedereen.