Bu bölüm, yazmakla yaşamak arasındaki o ince çizgide kaybolmuş bir ruhun iç sesi.
Kalabalığın ortasında bir yalnızlık, kahvenin dibinde bir nefes.
Bir kadının, bir insanın hem kendine hem dünyaya karşı içten gelen, filtresiz bir akışı bu.

“Ölemiyorum ama yaşayamıyorum da,” diyor.
Yazmak tek çözüm gibi.
İçimizden hiç kimsenin yüksek sesle söylemediği cümleleri duyacaksın bu bölümde.
Belki kendinden kaçarken kendini yakalayacaksın.

🎙️ Anket Başlığı:
“Yazmak mı yaşamak mı?”

📊 Soru:
Kendine en çok ne zaman yaklaşıyorsun?

🔘 Yazarken, çünkü kelimeler içimde olanı anlatabiliyor.
🔘 Yaşarken, ama gerçekten yaşadığımda.
🔘 Kaçarken, çünkü o an içimden gelen her şey dürüst.
🔘 Bilmiyorum, ama hissettiklerim hep bir şey söylüyor.