Twee kunstwerken staan dichtbij elkaar aan de Europaweg in Schalkwijk en verbeelden allebei op geheel eigen wijze de maakbare samenleving. De één is een snelle, flitsende en grote spiraal. Het kunstwerk straalt het vooruitgangsgeloof uit tussen de hoge flatgebouwen en de weg waar auto’s langs zoeven. Het andere kunstwerk zie je haast over het hoofd, maar toont een wat cynischere blik op de maakbaarheid in de vorm van een bronze, nucleaire wolk. Sietske en Marius nemen in deze aflevering Schalkwijk onder de loep, het grootste stadsdeel van Haarlem. Daar staat voornamelijk architectuur van na de jaren ’60, gebouwd om de woningnood op te lossen. Maar wat heeH het vooruitgangsgeloof ons Gjdens de wederopbouw opgeleverd? Wat is de rol van kunst in de publieke ruimte in deze maakbare samenleving en onderdeel van onze democratie? Kunstwerken: Spiraal, Lucien den Arend, 1986; Voorstel 22, Anno Dijkstra, 2009 Geïnterviewd: Lucien den Arend; Anno Dijkstra; Gabriel Verheggen ABC Architectuurcentrum Haarlem

Zelden gingen de politiek en architectuur zo goed met elkaar samen als tijdens de periode van de Amsterdamse School en beeldhouwkunst was daar een kern onderdeel van. Die bouwprojecten uit de jaren ‘20 beperken zich niet alleen tot Amsterdam - ook in Haarlem Noord vinden we een voorbeeld van deze stijl en het sociaal idealisme, met als doel om de arbeidersklasse te verheffen. Daar vind je het beeld ‘de Troelstranaald’ van Hendrik van den Eijnde, één van de meest productieve kunstenaars van de Amsterdamse School. Hoe zien we de sociale ideeën van toen terug in de Amsterdamse School en welke rol speelt kunst hierbij? Wat kunnen we vandaag de dag leren van deze historische bouwstijl en de bijbehorende sociale idealen om bijv. onze huidige wooncrisis te bestrijden?   Kunstwerk: Troelstranaald, Hendrik van den Eijnde, 1920

In het Westen is er een beeldcultuur waarbij voornamelijk witte mannen geëerd worden met een groots standbeeld. Maar wie verder ontbreekt er eigenlijk in de publieke ruimte? In deze aflevering beginnen we bij het kleine beeldje Malle Babbe van Kees Verkade naar het beroemde schilderij van Frans Hals. De Malle Babbe’s van deze wereld worden namelijk niet vaak op een voetstuk geplaatst. Vervolgens duiken we het Frans Hals Museum in om inspiratie op te doen. Het museum heeft zich de afgelopen jaren gericht op een bredere representatie van de samenleving me de nadruk op feminisme, anti-racisme en de LHBTQIA+ gemeenschap. Hoe zou een diverse representatie zich kunnen vertalen van de muren van een museum naar de publieke ruimte? Kunstwerken: Malle Babbe, Kees Verkade, 1978; Mona Gaga, Telmomiel, 2018 Geinterviewden: Manique Hendriks, Frans Hals Museum; Tamara Sterman, 37PK

Hansje Brinker doet bij menig Nederlander niet direct een belletje rinkelen. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan is dat een ander verhaal. Daar is de ‘Hero of Haarlem’ zo’n bekend figuur in populaire cultuur, dat Amerikaanse toeristen ontsteld waren dat niemand ze kon aanwijzen waar dit fictieve figuur zijn hand in de dijk had gehouden om zo een overstroming te voorkomen. Daarom werd in 1950 bij de sluis van Spaarndam een beeld geplaatst van de hand van beeldhouwster Gra Rueb. Inmiddels staat er een mini-replica van het beeld in Madurodam en een soortgelijk beeldje in Harlingen. Wat is het ‘oer-Hollandse ' beeld dat we hiermee creëren? Hebben we onszelf als Nederlanders hier ooit mee kunnen identificeren? En zou dit beeld vandaag nog steeds geplaatst worden met de geopolitieke verschuivingen die hebben plaatsgevonden?   Kunstwerk: De Held van Haarlem, Gra Rueb, 1950 Geïnterviewd: Han Bouwens, ondernemer te Spaarndam

In deze aflevering maken Marius en Sietske een wandeling door de lommerrijke Haarlemmerhout, die al sinds de 17de eeuw een oord van rust en ontspanning is voor de Haarlemse burgerij. Hoe heeft dit openbare park het burgerschap van de Haarlemmers vormgegeven en welke rol speelt kunst in de publieke ruimte hierin? De Hout is een plek waar de Haarlemmers elkaar sinds jaar en dag ontmoeten, en komt daarom ook meermaals in literatuur voor met als bekendste voorbeeld het boek ‘Camera Obscura’ (1893) van Nicolaas Beets (pseudoniem Hildebrand), waarin het moderne burgerschap gekarakteriseerd wordt.   Er wordt besloten om in de 20ste eeuw naar aanleiding van deze bestseller een beeldengroep te plaatsen van de hand van Jan Bronner. Hoe wordt het burgerschap door het Hildebrand Monument gereflecteerd? Marius en Sietske kijken niet alleen naar de karakters die gerepresenteerd worden, maar ook naar de geschiedenis van de beeldengroep die jarenlang door vandalisme geteisterd werd en door een burgerinitiatief naar oude glorie is hersteld. Kunstwerk: Hildebrand Monument, Jan Bronner, 1962 Geïnterviewd: Jaap van Zetten, Beeldengalerij Haarlem

Aan de rand van Haarlem bevindt zich het Burgemeester Reinaldapark, dat nog maar een paar decennia geleden de vuilnisbelt van de stad was. Nu is het een mooi groen park vol met joggers, wandelaars, honden, spelende kinderen en abstracte kunst. In deze aflevering onderzoeken Sietske en Marius drie van deze kunstwerken, die voorheen ergens anders stonden, en hier een nieuw thuis hebben gevonden. Kunstwerken die aanbod komen: Betonreliëf van Hans Wiesman uit 1984, Hulde aan Frans Hals en Lieven de Key van Roger Raveel uit 1990, Groep Piramiden van Adine Engelman uit ca. 1992. Productie en redactie: Sietske Roorda en Marius Bruijn in samenwerking met kunstplatform 37PK Het verhaal Art Assistant Ilse is geschreven door Sietske Roorda En ingesproken door Marius Bruyn, Sietske Roorda en Narakeet. Themamuziek van Kevin MacLeod (incompetech.com) Deze productie is mede mogelijk gemaakt door het Cultuurstimuleringsfonds van de Gemeente Haarlem en het Prins Bernhard Cultuurfonds.

Een beeld vol felle kleuren, zonnen en vogels begroet de reiziger bij treinstation Haarlem Spaarnwoude. Kunstenaar Hannes Kuiper is een echte 'homo ludens', een spelende mens. Is het onschuldig vermaak of schuilt er meer achter? Kunsthistoricus Sietske Roorda en erfgoedspecialist Marius Bruijn vragen zich af: Waarover gaat het? Kunstwerken die aan bod komen: '1234567' van Hannes Kuiper uit 2001. 'Vogelvlucht' van Hannes Kuiper uit 1982. Productie en redactie: Marius Bruijn en Sietske Roorda in samenwerking met kunstplatform 37PK. Met muziek van Hannes Kuiper. Een bewerking van het gedicht 'Een Magistrale Stralende Zon' van Johnny van Doorn door Marius Bruijn en een bewerking van het gedicht 'Waarover gaat het?' van Hannes Kuiper door o.a. Niels van der Weiden, Roelof Ruis, Judith Wesselius en Marius Bruijn. Themamuziek van Kevin MacLeod (incompetech.com) Deze productie werd mede mogelijk gemaakt door het Cultuurstimuleringsfonds van de Gemeente Haarlem en het Prins Bernhard Cultuurfonds.

Hoe kijken we naar historische vrouwen, zoals Kenau Simonsdochter Hasselaer, de Haarlemse heldin? Is het belangrijk dat kunstwerken over historische vrouwen ook door vrouwelijke kunstenaars gemaakt worden? Marius Bruijn en Sietske Roorda onderzoeken Haarlemse beelden van vrouwen die in verzet kwamen. Zowel Kenau, die in de Tachtigjarige Oorlog tegen de Spanjaarden vocht, als Hannie Schaft, die tijdens de Tweede Wereldoorlog in verzet kwam tegen de Nazi's. Kunstwerken die aan bod komen: 'Kenau en Ripperda' van Graziela Curelli uit 2013. 'Kenau en de Haarlemse Vrouwen' van Theo Mulder uit 1965. 'Hannie Schaft, Vrouw in het Verzet' van Truus Menger-Oversteegen . 'Frans Hals' van Henri Scholtz uit 1900. Productie en redactie: Marius Bruijn en Sietske Roorda in samenwerking met kunstplatform 37PK. Met extra stemmen van Merel Hutten en Imre Besanger van Theater Kwast. De theaterscene komt uit 'Herstelde Hongers-dwang' van Steven van der Lust uit 1660. Themamuziek van Kevin MacLeod (incompetech.com) Deze productie werd mede mogelijk gemaakt door het Cultuurstimuleringsfonds van de Gemeente Haarlem en het Prins Bernhard Cultuurfonds.

Aan het Spaarne bij de Langebrug bevindt zich een sprookjesachtig prieel en in de gevel van de Verweyhal zijn twee grote manden vol fruit te vinden. De grote kleurrijke keramische kunstwerken van de uit Barcelona afkomstige kunstenaar Dora Dolz spreken tot de verbeelding. In deze aflevering gaan Sietske en Marius op zoek naar hoe deze kunstwerken de publieke ruimte van Haarlem wat Spaanse warmte geven. In deze aflevering worden de kunstwerken Fata Morgana uit 1993 en Pagode uit 1995 van Dora Dolz besproken. Productie en redactie: Sietske Roorda en Marius Bruijn in samenwerking met kunstplatform 37PK Het gedicht ‘Luchtspiegelingen’ is geschreven en ingesproken door Sietske Roorda. Achtergrondmuziek van Phil Larson (envato.com) Themamuziek van Kevin MacLeod (incompetech.com)

In deze aflevering staat het ‘oerstandbeeld’ van de Haarlemse historische held Laurens Coster, de zogenaamde uitvinder van de boekdrukkunst, centraal. Beeldhouwer Louis Royes (1793-1868) maakte in 1856 dit klassieke standbeeld dat inmiddels een Haarlems icoon op de Grote Markt is geworden. Maar Marius en Sietske vragen zich wel af wat tegenwoordig nog de betekenis van dit kunstwerk is? Productie en redactie: Marius Bruijn en Sietske Roorda in samenwerking met kunstplatform 37PK. Met extra stemmen van Juliette van Dijk en Eddie Kagie. Het lied 'Coster's Bild' werd gezongen door Christina Voltl. Themamuziek van Kevin MacLeod (incompetech.com) Deze productie is mede mogelijk gemaakt door het Cultuurstimuleringsfonds van de Gemeente Haarlem en het Prins Bernhard Cultuurfonds.

Haarlem Buitenbeeld is een podcast over verschillende kunstwerken in de publieke ruimte in Haarlem. Marius Bruijn (erfgoedspecialist en theatermaker) en Sietske Roorda (kunsthistorica en publicist) onderzoeken en maken een hoorspel over de kunstwerken om vervolgens de kunstwerken samen te bespreken. Met een open blik, bekritiseren zij zo de kunst en omgeving, en gaan op zoek naar de verborgen verhalen achter de kunstwerken.