در اپیزود سوم «نون پنیر دیزاین»، بهداد شما را با منطق فازی در تعامل انسان-کامپیوتر آشنا می‌کند: چطور رابط‌های هوشمند می‌توانند ابهام‌های انسانی را مدیریت کنند و تجربه کاربری را انسانی‌تر سازند؟ خط داستانی از کشف لطفی زاده در ۱۹۶۵ تا مدل هسیائو (۱۹۹۸) و تحلیل ولی‌یف و همکاران (۲۰۲۳) را کاوش می‌کند، با روش‌شناسی گام‌به‌گام فازی (فازی‌سازی، قوانین، استنتاج ماندانی، غیرفازی‌سازی) و نوآوری ترکیب با مدل‌سازی اطلاعات ساختمان برای کاهش بار شناختی. این جرقه ۵ دقیقه‌ای سطح بالا، با لحنی کاوشگرانه، تلنگری است برای مطالعه عمیق‌تر و ارتقای سطح طراحی ایرانی – از فیگما فراتر بروید و طراحان حرفه‌ای‌تری شوید که رابط‌های تطبیقی واقعی می‌سازند!

منابع و لینک‌های مفید:

• مقاله اصلی: ولی‌یف، آ.، امامگولوف، ر.، و ایلکین، گ. (۲۰۲۳). «تحلیل رابط‌های هوشمند مبتنی بر منطق فازی در تعامل انسان-کامپیوتر». Lecture Notes in Networks and Systems, جلد ۶۱۰. لینک Springer
• مقاله مرتبط ولی‌یف و همکاران (۲۰۲۱): «کاربرد مدل منطق فازی برای ارزیابی نور روز در مناطق طراحی داخلی کامپیوتری Springer/Google Scholar
• مقدمه کلاسیک لطفی زاده: زاده، ل. آ. (۱۹۶۵). «مجموعه‌های فازی. Information and Control, ۸(۳), ۳۳۸-۳۵۳
• مدل هسیائو (۱۹۹۸): هسیائو، ش. و. (۱۹۹۸). «مدل تصمیم‌گیری مبتنی بر منطق فازی برای طراحی محصول. Computers & Industrial Engineering, ۳۵(۱-۲), ۵۳۹-۵۴۲. لینک ScienceDirect

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.