W tym odcinku Marek rusza w podróż – do Edynburga i Londynu, jako delegat Pokoju dla Dwojga, odwiedzić nasze dzieci. Jest coś pięknego w byciu gościem w świecie własnych dzieci. Widzieć, jak wybierają ludzi, z którymi dzielą mieszkanie, miejsca które lubią, prace do których aspirują. I choć dziś Izabela mówi, że może parę rzeczy jako mama zrobiłaby inaczej, to właśnie podczas takich odwiedzin można zobaczyć, kim naprawdę się stali.
To odcinek o tym, co się czuje, kiedy dzieci już wyszły z domu – i żyją własnym życiem. Izabela przyznaje: nie ma dnia, żebym o nich nie myślała. Marek z kolei mówi wprost –może to znak, że trudno pozwolić im naprawdę odejść?
Punktem wyjścia jest książka Jak wychować zająca – historia o opiece i trosce z perspektywą oddania wolności. Bo dzieci – jak małe zające – też trzeba wychować do odejścia w świat…
Rozmawiamy też o tym, czy wraca model rodzin wielopokoleniowych – i dlaczego najnowszy sezon Rodzinki.pl to właściwie telewizyjna wersja naszego podcastu.
A na koniec pytanie: gdybyście wychowywali zająca –wychowywalibyście go do wolności, czy po to, żeby został?
Jak co roku, z początkiem listopada jedziemy na cmentarze. Odwiedzamy groby bliskich – tych, których pamiętamy codziennie, i tych, których historia z czasem zaczyna się zacierać. Zauważamy prostą rzecz: na wiejskich cmentarzach, w małych miejscowościach i podwarszawskich osiedlach, pali się znacznie więcej zniczy niż w dużych miastach. Bo tam, gdzie wciąż żyją sąsiedzi, kuzyni, dawni przyjaciele – łatwiej być blisko, nawet po śmierci.
Marek wspomina Wieruszów, gdzie spędził część dzieciństwa. Ma świadomość, że może być ostatnim, który zapala znicze na grobach dziadków. A znicz, który nie płonie, to przecież też znak – że ta część rodzinnej sztafety pokoleń dobiegła swej mety
W tle towarzyszą nam klasyczne smaki tego dnia – pańska skórka i szyszki o smaku toffi, sprzedawane pod cmentarzem. Pachną dzieciństwem i cukrem – i jakimś trudnym do nazwania poczuciem ciągłości…
Pojawia się też magiczne pudełko – zaprojektowane przez koleżankę Izabeli z Finlandii – do którego można schować telefon. Nazywa się piilo i jest symbolem intencji: żeby być tu i teraz. Choćby przez chwilę. Choćby raz w roku
Izabela właśnie rozpoczęła studia na ASP. W domu – ekscytacja, wiadomości z zajęć, opowieści o mozaikach i historiach ukrytych w obrazach.
Nie trzymamy swoich pasji za zamkniętymi drzwiami. Zapraszamy się do nich. Wierzymy, że entuzjazm jest zaraźliwy – jeśli tylko się nim dzielić.
Rozmawiamy też o tym, jak wybierać wartościowe treści w świecie nadmiaru – o książkach, prasie, osobistych "kotwicach" i o tym, że nasi bohaterowie coraz rzadziej są tymi samymi, co naszych dzieci. Nasz dostęp do tych nowych autorytetów jest utrudniony, nie poruszamy się chyba tymi samymi ścieżkami...
To opowieść o nauce – tej z indeksu i tej życiowej. I o tym, że każdy nowy początek może poruszyć coś we wszystkich domownikach.
W tym odcinku sporo miejsca poświęcamy… piance do pływania open water. Bo nic tak nie sprawdza siły relacji, jak próba zapięcia mokrego neoprenu na plecach ukochanej osoby.
Rozmawiamy o bliskości – tej między nami, ale też tej, która czasem komplikuje się, gdy dzieci dorastają i zaczynają wybierać własne drogi. Czy umiemy być rodzicamidorosłych dzieci? Czy kiedyś nie staniemy się jak Capuleti i Montecchi– ci, którzy nie potrafią zaakceptować wyborów serca naszych dzieci?
Werona, do której podróżujemy, staje się tłem do tych pytań. Miasto sepii, brązów i żółci. Miasto, w którym Shakespeare nigdy nie był, a mimo to umieścił tam najważniejszą opowieść o miłości i konflikcie.
W podcaście pojawia się też DiCaprio… jako Romeo z Verona Beach i jako Jack z Titanica, który nie zmieścił się na drzwiach z tonącego Titanica, które uratowały Rose. Czy Jack nie mógł zmieścić się na tych drzwiach, czy też prawdziwa miłośćwymaga jednak gotowości na największe poświęcenia…?
W tym wszystkim jesteśmy my, Izabela i Marek. Dwoje ludzi w pokoju dla dwojga… z dwoma małymi psami, które jak małe dzieci czasami nas ograniczają, ale też wyzwalają niezwykłe pokłady czułości…
Wróciliśmy z letnich wakacji – lekko opaleni, lekko zdezorientowani i pełni historii, którymi musieliśmy się ze sobą (i z Wami!) podzielić. W tym odcinku na stole ląduje wszystko – nowe początki, wielkie pomysły i kilka zaskakujących odkryć.
Izabela właśnie zaczyna nowy podyplomowy kierunek – bo za każdym razem, gdy w jej życiu nadchodzi ważna zmiana, w tle pojawia się biblioteka, galeria sztuki,teatr i i dłuuuugie rozmowy z przyjaciółmi… A tym razem jej pomysł na kolejny zawodowy rozdział jest tak znaczący, że konsultuje go z… naszymi dziećmi (bokto powiedział, że Gen Z nie mogą udzielać porad zawodowych?). Tymczasem Marekdokonał ważnego odkrycia: znalazł najszczęśliwsze dzieci na świecie. I co ważniejsze… wie, dlaczego są szczęśliwe. (Spoiler: to na pewno niedzięki pracy domowej z matematyki). To jedna z tychrozmów, w których się śmiejemy, rozważamy, przerywamy sobie z czułością i wspólnie próbujemy coś zrozumieć. Zaparzcie dzbanek herbaty, usiądźcie wygodnie w naszym Pokoju dla Dwojga i dołączcie do nowego odcinka szczerych rozmów, lekkiego chaosu i – czasem – błyskotliwych myśli. Tęskniliśmy. Czas się wygadać
Izabela i Marek rozstają się prawie na miesiąc… Od bardzo dawno nie rozstawali się na tak długo. Marek jest tym tak zestresowany, iż przykrywa swoje emocje sarkazmem i stara się o tym nie rozmawiać… Izabela przyznaje, że każda zmiana najczęściej zaskakuje emocjami, które wywołuje… a w finale doradza – nie rozstawajcie się! Gościniami podcastu są Edyta Bartosiewicz i Kaśka Sochacka… co prawda nie dosłownie, aleich obecność jest znacząca, a zostaje wywołana przez festiwal muzyczny, na który Izabela wybrała się wspólnie z Helenką, córką Marka i Izabeli… Izabela tańczyła i płakała przy piosenkach Edyty, a Helenka podobnie tyle, że przy piosenkach Kaśki… Izabela namawia do tego, by pójść ze swoim dzieckiem na koncert, dać mu posłuchać swojej muzyki i posłuchać na żywo muzyki swego dziecka… to wnosi coś znaczącego do relacji…
Marek odkrywa nowy rodzaj sklepów – tych o relacyjnej bliskości pomiędzy sprzedawcą a klientem… z przyjemnością przekonuje, że w sklepach relacyjnych żywość jest smaczniejsza…
A w tle tych czasem zabawnych, a czasem nostalgicznych dywagacji jest smutek rozstania…
Izabela i Marek zaprosili swojego syna Antka na wine tour w okolicach Sandomierza... Największa przyjemność w fazie życia "Pokój dla Dwojga" to czas i chęć na odkrywanie nowych rzeczy... w tym, jak przyjemna i relaksująca może być podróż z dorosłym synem... Izabela niezwykle ciekawie opowiada o Sandomierzu i dlaczego to miasto i okolice warto odwiedzić o każdej porze roku... Marek tłumaczy się ze swojej naiwności, której dał wyraz w poprzednim epizodzie... oboje piją wino z czterech wspaniałych winnic w okolicach Sandomierza, co umila im rozmowę o nowej książce Jakuba Żulczyka "Kandydat" i niespotykanej formie promocji tej książki...
W tym tygodniu nasz Pokój dla Dwojga wypełniają... bolące plecy i odrobina ostrej czerwieni.
Marek zmaga się z faktem, że jego ciało nie jest już maszyną do biegania, a Izabela zanurza się w książce o sztuce, w której to kolor – nie forma czy kreska – uznany jest za prawdziwą duszę dzieła. Między nadwyrężonym kręgosłupem a plamą wyrazistych barw rozmawiamy też o radości z tego, że nasze dorosłe dzieci nie tylko wracają latem do rodzinnego domu, ale też wspólnie podróżują – tym razem do Kopenhagi.
A do tego rakieta. Marek z zachwytem śledzi misję Sławosza – dopiero drugiego Polaka w kosmosie – widząc w niej dowód na to, że marzenia i wielkie ambicje zawsze mają sens...
Izabela i Marek wyruszyli w podróż poślubną... Wszystkich zaskoczonych faktem, że małżeństwo o 25-letnim stażu wyrusza w podróż poślubną, odsyłamy do odcinka "Ślub w Vegas..." Podróż poślubna wiedzie przez pustynie południowo-zachodnich stanów Ameryki. Na swej drodze Izabela i Marek spotykają ludzi, którzy szukają odrębności i najbardziej intymnego kontaktu z naturą...
Welcome to a very special episode of Pokój dla Dwojga – A Room for Two.
This time, we’ve stepped out of our comfort zone and recorded in English – just for our English-speaking friends who have been cheering us on from the sidelines, curious about our podcast but (until now!) unable to fully tune in.
In this episode, we open the door to the story behind Pokój dla Dwojga: how it all started, why it matters so much to us, and what it means to have this space – both literal and emotional – that’s just for the two of us.
Is it still an “empty nest” now that the kids have moved out? Or has it become something even richer, more alive?
We’re so glad you’re here with us – in this room, for two.
Izabela i Marek po 25 latach małżeństwa postanowili.... ponownie wziąć ślub. Tym razem w Las Vegas, tak w "tym" Vegas. Jeśli chcecie dowiedzieć się jak to się robi w Vegas i dlaczego najlepszym pomysłem na udane małżeństwo jest model "ślub plus ślub" - posłuchajcie
W tym odcinku: Dlaczego to czym i jak podróżujemy bywa równie ważne jak cel, do którego zmierzamy? Czy to jak się pakujemy do podróży nie jest czasami symbolicznym odzwierciedleniem naszego podejścia do życia? Dlaczego puste włoskie kościoły nie są opustoszałe? I jak zwykle - dużo o kolorach i inspiracjach przez nie wywoływanych...
W tym odcinku: Jak sobie pomóc gdy dopada nas zły nastrój? Co to jest dziennik doznań i dlaczego warto go prowadzić? Czy poczucie dezintegracji może prowadzić do czegoś pozytywnego? Dlaczego nie warto zamykać się w swojej głowie? Co widać, gdy na rzeczy patrzy się w perspektywie kilkudziesięciu lat? Dlaczego warto studiować kolor we wnętrzu?
Dwadzieścia pięć lat... ćwierć wieku... srebrne gody. Tak, to my cali w srebrze, właśnie obchodzimy dwudziestą piąta rocznicę ślubu. Kurcze, ale nam się udało, czuję się taki lekki - mówi Marek... i zaczyna opowiadać o kryzysach w małżeństwie... A ja wciąż marzę, aby po sobie coś pozostawić - przyznaje Izabela
Dlaczego przy okazji rocznicowej rozmowy pojawią się postacie Dziadka Kolejarza, Andy Warhola, Bogini Partenope, Jamesa Bonda oraz Cytrynowej Królowej - warto sprawdzić... w kolejnym odcinku Pokoju dla Dwojga, czyli radia dla przyjaciół...
W każdej dobrze funkcjonującej rodzinie jest Backstage Hero - niezauważalnie oliwii i porusza trybikami rodziny tak, aby wszyscy dobrze się w niej czuli... aby było jak najmniej zgrzytów i zacięć... Naszym Backstage Hero jest Izabela, która wspaniale czuje się w tej roli... I pewnie dzięki niej w Pokoju dla Dwojga pojawiło sie miejsce dla wszystkich... Już nie zamykamy się w nim, jak trochę na początku zakładaliśmy - drzwi pozostają otwarte dla wszystkich
Jeśli Izabela jest Backstage Hero rodziny to kim jest Marek? Zapytajcie tych, którzy proszą go na ulicy o chusteczkę higieniczną lub o wskazanie drogi...
Izabela, świeżo po lekturze wywiadu rzeki z Jolantą Kwaśniewską, opowiada o tym, jak ważnym wzorcem dla kobiet była Pierwsza Dama, w całkowicie zmaskulinizowanym świecie końca lat dziewięćdziesiątych. W jakim stopniu Kwaśniewska dała podwaliny pod współczesną, znacznie bardziej równouprawnioną wersję polskiej kobiecości? I czy dzisiaj jest wciąż autorytetem?
Marek wrócił z Podlasia, regionu który przypomina mu polską wersję Yellowstone... Co tam odkrył podążając śladami przedwojennej fabryki samolotów? Dlaczego twierdzi, że Podlasie jest pełne innowacji a Warszawa pełna imitacji?
W tle (momentami) Guitar Chill by KitchenRecords
Zaczynamy sezon drugi naszego podcastu. Z tym samym entuzjazmem co na początku, ale z większym doświadczeniem. W sezonie drugim będzie chyba więcej o tym co przed nami, niż o tym co było... W pierwszym odcinku opowiadamy o wyborze wystarczająco intymnego zdjęcia na okładkę, o planach Izabeli pod tajemniczym tytułem "Kolor we wnętrzu" oraz dlaczego Marek zaczyna trzecią połowę życia...
W dzień urodzin Izabeli rozmawiamy w Pokoju dla Dwojga ze Stasiem, naszym najstarszym synem od kilku lat mieszkającym w Nowym Jorku. Dużo jest o tym jak to miasto pokochać, co jest doświadczeniem Stasia i marzeniem Izabeli... ale wracamy też do czasów helikopterowego rodzicielstwa oraz pytamy Stasia jak to jest wracać do domu rodziców na Święta...
Minął rok, i znów nasze dorosłe dzieci odwiedzają nas na Święta. W tym roku, nie robimy specjalnych planów, pozostawiamy sobie dużo przestrzeni na spontaniczność...
Ten odcinek nagraliśmy na telefonie w hali przylotów lotniska na Okęciu czekając na przybycie jednego z naszych dzieci... jakość nagrania pozostawia dużo do życzenia... ale spontanicznie postanowiliśmy je i tak opublikować
Prawie dwadzieścia lat temu Izabela, sama będąc młodą mamą napisała książkę pt. "Mama ma etat w domu", w której postawiła silną tezę, iż mama powinna zostać z małymi dziećmi w domu. Czy dziś patrzy na macierzyństwo podobnie - pyta ją Marek, cytując co bardziej zdecydowane, a może nawet kontrowersyjne fragmenty tej książki...