The titel spreekt eigenlijk voor zich… maar iets heel graag willen en er ook werk van maken, is makkelijker gezegd dan gedaan. Komt het door een te kort aan talent, geluk of mogelijkheden? Of zijn we misschien gewoon te lui? Of vinden we als mensen comfort in elkaars “struggle”? Is een gezonde hoeveelheid jaloersheid misschien de oplossing?